Google Παντού!

Αρχικά programming :
Go Language : http://golang.org

Τώρα και στο infrastructure :
Google DNS : http://code.google.com/speed/public-dns/

Γ.

Η ασχήμια της Αμερικής

Με τη λιγοστή εμπειρία των τελευταίων 2 1/2 χρόνων, συμφωνώ με τη κοινή ρήση ότι η Αμερική έχει τα πάντα, καλά και κακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να παρατηρήσει κανείς και τα δύο σε ένα σχετικά μικρό περιβάλλον. Από τον οργασμό ιδεών και πρωτοπορίας στο Βάλευ, στις μαζικές απολύσεις με την ευκαιρία της κρίσης. Από επικίνδυνες και άσχημες γειτονιές σε διάφορες πόλεις, σε μικρά αφροαμερικανάκια που περπατάνε με ένα ipod στο χέρι και χορεύουν στους δρόμους. Από χοντροκομμένους ρεπουμπλικάνους rednecks στην επαρχία, που είναι έτοιμοι να σε φιλοξενήσουν και να ακούσουν άλλες συνήθειες, έστω εκτός πολιτικής.

Ένα μονο μέρος παραμένει σταθερά και ανεπηρέαστα ο καθρέφτης όλης της μαλακίας και ηλιθιότητας αυτού του έθνους. Τα αεροδρόμια. Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στη χώρα και είδα τους immigrant officers, και σε κάθε ταξίδι που πρέπει να κάνω στριπτίζ και να συναναστραφώ με άτομα τα οποία -τουλάχιστον κατά τη διάρκεια που επιτελούν τη δουλειά τους- έχουν αρνητικό δείκτη νοημοσύνης, το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται. Βάζουν τα δυνατά τους για να συγκεντρώσουν όλη τη βλακεία σε ένα χώρο λιγοστών τετραγωνικών μέτρων. Από τους κυβερνώντες και τα 100ml που δεν θα καταστρέψουν τον κόσμο, μέχρι τον κάθε αντιπαθητικό που νομίζει ότι μυρίζοντας όλη την ποδαρίλα που μπαίνει στην πόλη του, υπηρετεί την πατρίδα.

Καλό μου ταξίδι.

Διαφωνία με τους διαφωνούντες και "μαζικότητα" της πληροφορίας

Θυμάμαι αρκετές φορές στο παρελθόν να διαφωνώ με τους διαφωνούντες. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα οι άνευ λόγου και ουσίας καταλήψεις στο πανεπιστήμιο. Φαντάζομαι, στην ίδια κατάσταση θα βρεθώ και σε λίγες ημέρες αν όντως καταργηθούν τα stage και οι "unstaged" βγουν στους δρόμους. Σημασία δεν έχει το θέμα, ούτε η προσωπική μου άποψη. Σημασία έχει ότι έχω προσωπική άποψη για ένα θέμα που με αφορά, η οποία είναι αντίθετη από αυτή που προβάλλεται προς τα έξω από τους ενδιαφερόμενους (φοιτητές, νέους, εργαζόμενους, πολίτες κτλ).

Η έκφραση αυτής της άποψης είναι σημαντική. Φανταστείτε 5000 απολυμένους σταζιέρ στο δρόμο να διαμαρτύρονται ότι είναι άνεργοι, και ξαναφανταστείτε τους ίδους 5000, μόνο που τώρα υπάρχουν δυο τετράγωνα πιο κάτω, 25000 μη-σταζιέρ, που ήταν άνεργοι από πριν και θα παραμένουν άνεργοι όσο δεν πληρούν τις "τυπικές προυποθέσεις" για ένα σταζ.

Δυστυχώς αυτό είναι δύσκολο να γίνει. Είτε γιατί δεν έχουμε εμπεδώσει καλά το νόημα της "συμμετοχικής δημοκρατίας", είτε γιατί είμαστε ολίγον "ωχ-αδερφιστές", είτε γιατί δεν θέλουμε να γίνουμε "ρουφιάνοι για να καλύψουμε τα κενά του κράτους κτλ.

Τα blog και το διαδίκτυο σαφώς δίνουν τη δυνατότητα έκφρασης. Παρόλα αυτά, θεωρώ πώς δεν έχουν ακόμα την απαραίτητη μαζικότητα για να εκπροσωπήσουν την κοινή γνώμη και άποψη. Υπάρχουν group-based blogs, επαγγελματικά-δημοσιογραφικά, υψηλής δημοτικότητας αλλά αυτό δεν αρκεί. Καταρχήν, δεν πιστεύω στους παντογνώστες επί παντός επιστητού. Τα ομαδικά blogs έχουν το overhead συνεργασίας, γνωριμίας κτλ. τα οποία λειτουργούν σαν αποτρεπτικός παράγοντας για ευρύτερη συμμετοχή. Με ενδιαφέρει η γνώμη των πολλών, και όχι η γνώμη ενός τον οποίο σέβονται πολλοί. Και κυρίως με ενδιαφέρει η μαζικότητα των πολλών.

Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχει κάτι αντίστοιχο, αλλά θα το όνομαζα position-aware web searhing . Οι μηχανές αναζήτησης που χρησιμοπιούμε είναι content (and popularity) aware, παρόλα αυτά παραμένουν εντελώς αδιάφορες σε πιθανή τοποθέτηση του περιεχομένου ως προς συγκεκριμένο θέμα. Φαντάζομαι υπάρχουν σημαντικές τεχνικές δυσκολίες ώστε να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα είναι εφικτό μέσα από ένα πιο sophisticated user-feedback process.,το οποίο εστιάζει στην κατηγοριοποίηση, και όχι στη δημοτικότητα.

Mια μηχανή αναζήτησης που συνοδεύεται από real time., on demand "δημοσκοπική" πληροφορία θα βοηθούσε σημαντικά ώστε να αποτυπωθούν τα trends και οι απόψεις σε μια κοινωνία.

Γ.

Ζήτω ο Βασιλιάς!!!

Την Κυριακή κάναμε το Welcome BBQ με το Hellenic Association για τους καινούριους φοιτητές και το ξεκίνημα της νέας χρονιάς. Ως είθισται, μαζί με το BBQ έγιναν και οι εκλογές για το προεδρείο του νέου ακαδημαικού έτους, και μετά από ένα χρόνο παρέδωσα τα ηνία του board στον Π. Ενώ λοιπόν οι διαδικασίες διαδοχής κυλούσαν ομαλά, κάποιος αντιστάθηκε σθεναρά προσπαθώντας να ανατρέψει τα δρώμενα...

Ποιος ??? Το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού μου ποδιού. Είχε ξεκινήσει τις παρασκηνιακές κινήσεις από το Σάββατο, χρησιμοποιόντας κάλυψη κάλλου, και φανερώθηκε σε φουλ-βερσιόν τη ώρα παράδοσης-παραλαβής. Η Νόσος των Βασιλέων! Όχι μόνο δεν συμβιβάσθηκε από την προεδρική αποκαθήλωση, αλλά επέβαλε την άμεση προαγωγή μου σε βασιλιά. Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, είτε ανακυρηχθείς σε βασιλιά λόγω του δαχτύλου σου, είτε λόγω του πατέρα σου/θείου σου/μπατζανάκη σου, η αξιοπιστία της επιλογής είναι παρόμοια...

Ο βασιλιάς είναι γυμνός - ζήτω ο Βασιλιάς!!

Ο Σμους Οπερέιτορ Πέθανε...

Πολύς καιρός να γράψω κάτι και διάφορα πράγματα έγιναν στο ενδιάμεσο. Πήρα πτυχίο, πήγα διακοπές, δουλειά, ξανά διακοπές και επιστροφή πίσω στο Στάνφορντ ακριβώς 2 χρόνια μετά το πρώτο υπερατλαντικό ταξίδι. Προεκλογική περίοδος ήταν και τότε, φωτιές, ευρωμπάσκετ, τα γνωστά Σεπτεμβριανά δηλαδή. Συνήθως όταν έχεις πολλά να πεις δε λες τίποτα, επομένως λέω να επιβεβαιώσω τον κανόνα χωρίς να κάνω την εξαίρεση.
Μόλις επέστρεψα από ένα welcome/farewell BBQ (άλλοι έρχονται και άλλοι φεύγουν) και νιώθω ακόμα μια σχετική τσίκνα να αναβλύζει από τους πόρους των χεριών μου. Αν μη τι άλλο, όταν φύγω από εδώ θα μπορώ να κάνω τον ψήστη μετά από τόσα μπαρμπεκιουζζζζ.
Χαιρετώ, με το βαρύτατο πένθος μου (έστω και καθυστερημένα) για τον Smooth Operator. Για κάποιον λόγο είχα την εντύπωση ότι αυτός ο τύπος είναι αθάνατος, και θα έκανε operate για πάντα. Φευ! το βιντεοκλιπ δείχνει όλη την αλήθεια, και ο τύπος με το κομπιουτεράκι στο club είναι βγαλμένος από ταινία Στάθη Ψάλτη.

Στην υγειά του Smooth Operator λοιπόν.
Γιάννης

p.s.1 Είχα κολλήσει με τη Sade για κάποιο διάστημα μέσα στο καλοκαίρι, για αυτό και οι αναφορές στον Σ.Ο.
p.s.2 Το άλλο κόλλημα του καλοκαιριού ήταν το χούμους. Χούμους με πίτα, με κριτσίνια, χούμους σκέτο, χούμους συνοδευτικό στην μπριζόλα, χούμους με ψωμι του τοστ. Χούμους παντού.

Καρπούζι, ψάρια και ελιές

Το κοινό χαρακτηριστικό των παραπάνω είναι ότι η φυσική τους μορφή - τουλάχιστον όπως την ξέρουμε εμείς - δεν πολυαρέσει στους αμερικάνους.

• Ψάρια : πολύ δύσκολο και επικίνδυνο να καθαρίζεις ψάρι από τα αγκάθια/κόκκαλα, επομένως περιοριζόμαστε σε φιλετοειδή σολωμούς, τόνους, άχι-άχι, μάχι-μάχι και ότι λάχει. Α ρε αθάνατη σαρδέλα...
  
• Καρπούζι : έρχεται χωρίς κουκούτσια. μπασταρδοποίηση του original καρπουζιού με γενετικά τροποποιημένο ξαδερφάκι του, απαλάσσει τον sick αμερικάνο από το ρυθμικό φτύσιμο των κουκουτσιών που συνοδεύεται -συνήθως- από τον αντίστοιχο ήχο κατά την προσγείωση στο πιάτο.
• Ελιές : το κουκούτσι έχει πάλι την τιμητική του δια της απουσίας του. Από ότι φαίνεται ακόμα γίνεται χειροποίητα, αλλά μάλλον είναι θέμα χρόνου η γενετική τροποποίηση και των ελιών, οι οποίες θα φυτρώνουν με ένα κομμάτι ροκφόρ ή πιπεριά ή αμύγδαλο στη θέση των κουκουτσιών.

Γ.

Περί (υπερ)εξειδίκευσης...

Ψάχνωντας κάτι άσχετο προχθές στο δίκτυο, έπεσα σε ένα ελληνικό site/forum το οποίο έλεγε περί υπερεξείκευσης στα πανεπιστήμια, κατάργηση της γνώσης από το υπάρχον σύστημα, έξω οι εταιρίες κτλ.

Μου έμεινε αυτό σχετικά με την εξειδίκευση. Μια ιδέα με την οποία ποτιζόμαστε βαθειά κατά τη θητεία μας στα ελληνικά πανεπιστήμια. Κλεισμένος σε ένα γραφείο, μπροστά στον υπολογιστή, ξέρεις να κάνεις πολύ καλά ένα πράγμα, αλλά μόνον αυτό. Χρησιμοποιείσαι μόνο για αυτό, και συνήθως δεν έχεις τις δυνατότητες να μάθεις κάτι καινούριο, να πας σε κάποιο άλλο πεδίο. Έτσι είναι η κατάσταση σήμερα, είτε το θέλεις είτε όχι, έτσι θα καταλήξεις. Αυτό συμφέρει τις εταιρίες, μόνο έτσι είσαι χρήσιμος.

Όλο και πιο συχνά, βλέπω τριγύρω μου ότι το παραπάνω είναι πλήρως αποπροσανατολιστικό. Είναι αρκετά της μόδας πλέον, όλα τα διατμηματικά προγράμματα. Υπάρχει η έντονη αντίληψη στα Αμερικάνικα πανεπιστήμια ότι οι μεγάλες προκλήσεις των επόμενων χρόνων δεν είναι δουλειά ενός πεδίου, αλλά συνεργασία περισσοτέρων. Η ενέργεια χρειάζεται ηλεκτρολόγους, materal science, μηχανολόγους, bio, φυσικούς. Η ιατρική βιολόγους, γιατρούς, πληροφορικάριους, ηλεκτρολόγους. Η λίστα μπορεί να επεκταθεί αρκετά. Και είναι πασιφανές ότι κάτι τέτοιο διευρύνει τους ορίζοντες του καθενός σημαντικά.

Το Στάνφορντ έχει καλή παράδοση στα διατμηματικά (interdisciplinary). Το πάντρεμα του engineering με το business school για παράδειγμα, έχει δώσει εκπληκτική ώθηση και αποτελέσματα και στους δύο. Κοινά μαθήματα, φιλίες, συνεργασίες, ανταλλαγή ιδεών και γνώσεων. Απέναντι από το γραφείο μου, υπάρχει το Bio-X. Ένα κτίριο το οποίο στεγάζει άτομα από όλα τα τμήματα που ασχολούνται με βιολογία. Μετά από μικρά βήματα για να τους φέρουν πιο κοντά, κατέληξαν στο ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να τους βάλουν όλους στον ίδιο χώρο. Να δουλεύουν μαζί, να βλέπονται, να συζητάνε, να πίνουν, να τρώνε, να κάνουν σεξ. Φέτος, υπάρχει ένα πρόγραμμα υποτροφιών (δίδακτρα+μισθός για 3 χρόνια) για φοιτητές που κάνουν έρευνα μεταξύ δύο πεδίων. Το να πάρεις μαθήματα από οποιοδήποτε department δεν διαφέρει σε τίποτα με το να πάρεις κάτι από το δικό σου. Από sports και μουσική μέχρι νομική, διεθνείς σχέσεις, φυσική, χημεία, management, και πάει λέγοντας...

Και στην Ελλάδα μαλώνουμε για την εξειδίκευση, το πόσες ώρες πρέπει να διδασκόμαστε ηλεκτρικές μηχανές (αναμνήσεις από πάτρα..). Ήμουν 6 χρόνια στο πανεπιστήμιο, και δεν έπεσε ποτέ στην υπόληψη μου η έννοια του group meeting. Δεν ξέραμε τι κάνει ο άλλος στο διπλανό γραφείο και παραπονιόμαστε ότι εξειδικεύομαστε στα δικά μας. Πολλές φορές κάναμε και τα ίδια, έτσι να είμαστε σίγουροι ότι είναι σωστά. Ιδέα τι γίνεται στα άλλα τμήματα. Ούτε ένας οδηγός σπουδών με όλα τα μαθήματα που διδάσκονται στο πανεπιστήμιο. Ο καρκίνος του γενικού τμήματος. Freelancer μαθηματικοί οι οποίοι ως επί το πλείστον κάνουν ασύλληπτα αδιάφορα τα μαθήματα (προσοχή: αυτοί τα κάνουν αδιάφορα, τα μαθήματα από μόνα τους και χρήσιμα είναι και ενδιαφέροντα). Στο Electrical & Computer Engineering, η γραμμική άλγεβρα χρησιμοποιείται σε 15000 διαφορετικές εφαρμογές. Αντί να έχουμε κάποιον να μας το διδάξει μέσα από αυτές, επιλέξαμε τον τύπο του γενικού τμήματος ο οποίος με τη συμπεριφορά του, έδειχνε να πιστεύει ότι αυτά τα πράγματα είναι χρήσιμα μόνο για να λύσεις το πρόβλημα 3 του κεφαλαίου 6. Βιομηχανική Οικονομία και Ανάλυση. Συμπαθέστατος άνθρωπος. Παρόλα αυτά, βιβλία/σημειώσεις οι οποίες ήταν γραμμένες το 1975 σε γραφομηχανή και υλικό τόσο άχρηστο για ένα τόσο χρήσιμο μάθημα. Ούτε καν να φέρουμε κάποιον από το Οικονομικό, ή να πάμε εμείς εκεί και να πάρουμε κάποιο δικό τους μάθημα. Ας μην μιλήσω καλύτερα για τη Φιλοσοφία 1/2 και Ψυχολογία του πρώτου έτους.

Είναι φοβερό πόσο κλεισμένα στα καβούκια τους είναι τα πανεπιστήμιά μας (τουλάχιστον στην πάτρα). Και είναι στενάχωρο το πόσες πηγές χάνονται για να καλύψουμε τυπικές υποχρεώσεις τύπου "οι μηχανικοί μας πρέπει να είναι φιλοσοφημένα άτομα και να έχουν γενικές γνώσεις" ή ένα από τα μεγάλα εγκλήματα του λυκείου - η απαξίωση του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού (ΣΕΠ). Μπαρούφες του κώλου και αμπελοφιλοσοφία με μηδενική διάθεση από τον οποιοδήποτε να κάνει κάτι αξιόλογο.

Αλλά για να μην ξεχνιόμαστε : Κάτω η εξειδίκευση, ο άνθρωπος μικρο-μηχανή, αυτός ο ο οποίος ξέρει να ανοιγοκλείνει κουμπί κόκκινου χρώματος, και ο οποίος θα είναι έρμαιο γιατί δεν θα μπορεί να δουλέψει σε άλλη δουλειά με πρασινόχρωμα κουμπιά..

Γ.

Διάφορα Άλλα

Έφτασε σήμερα ένα πακέτο απο Ελλάδα με δύο νεα ΣιΝτι από αγαπημένους καλλιτέχνες, και με την ευκαιρία της ακρόασης συνδυάζω λίγο κρασί με μερικά νέα των τελευταίων εβδομάδων.

Τέλη Μαρτίου πήγα για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη όπου και κάθισα μία βδομάδα. Με κάμποσο τρέξιμο και περιορισμό εντός Μανχάταν, είδα πάνω κάτω όσα ήθελα να δω. Από τα highlights ήταν η όπερα (Cavaleria Rusticana), η gospel λειτουργία σε εκκλησία του Χάρλεμ, και το bar Back Room (βλ. φώτο). Το Back Room άνοιξε το 1920 επί ποτοαπαγόρευσης και μέχρι το 1932 ήταν παράνομο, με επισκέπτες σαν το Αλ Καπόνε και διάφορους άλλους κυρίους που μου ονομάτισε ο ιδιοκτήτης αλλά δεν γνώριζα και δεν έχω συγκρατήσει το όνομα. Διατηρεί μέχρι σήμερα αυτό τον χαρακτήρα. Είναι κρυμμένο στον ακάλυπτο μιας πολυκατοικίας, χωρίς καμία σήμανση παρά μόνο το συνθηματικό "Toy store -> go to side door", σε μια βιτρίνα με παλιά παιχνίδια. Η πρόσβαση είναι μέσα από μια μικρή καγκελόπορτα, ένα χαμηλοτάβανο διάδρομο μερικών μέτρων, και μια παλία μεταλλική σκάλα στον κατά τα άλλα εγκαταλελλημένο ακάλυπτο. Το εσωτερικό όμως αποζημιώνει πλήρως. Φανταστικός χώρος με ξύλο και κόκκινη βελούδινη ταπετσαρία, jazz μουσικό background, καναπέδες και ποτά σερβιρισμένα σε κούπες τσαγιού για ξεκάρφωμα. Ξεχωριστή στιγμή όταν κάποιος του μαγαζιού άνοιξε την "βιβλιοθήκη" που φαίνεται δίπλα μου στη φωτογραφία για να μπει στο μυστικό δωμάτιο/έξοδο πίσω από αυτήν. Από ότι μας είπαν μετά το μαγαζί έχει υπόγειες στοές για φυγάδευση..

Τους τελευταίους 4 μήνες ασχολούμαι αρκετά με ένα event που οργανώνουμε στο Στάνφορντ σχετικά με την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Όταν ξεκίνησα είχα πλήρη άγνοια της κατάστασης, αλλά με μεγάλη χαρά είδα ότι υπάρχει αρκετή κινητικότητα και αξιόλογοι άνθρωποι που έχουν όραμα. Υπήρξε έντονο ενδιαφέρον και από Ελλάδα και Αμερική και καταλήξαμε στο να οργανώσουμε ένα workshop στο Stanford στις 2 Μαίου, με κόσμο από Ελλάδα και Αμερική. Σκοπός να ενημερώσει τους εν Αμερική για την κατάσταση στην Ελλάδα, και να συζητήσουμε τρόπους για την συνεργασία των δύο πλευρών. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ . Γελάω όταν σκέφτομαι ότι αύριο θα κάνω post στο site του Hell.A.S. (Hellenic Assosiation at Stanford) για τα πασχαλινά activities και η ανακοίνωση για το event επιχειρηματικότητας θα βρίσκεται ανάμεσα στις ανακοινώσεις για το Πάσχα και το BBQ της Τσικνοπέμπτης... Σουρεάλ...

Φτάσαμε και στο Πάσχα λοιπόν.. Το επόμενο ΠΣΚ αναμένεται ευχάριστο, διασκεδαστικό και φορτωμένο με αυγά, αρνιά, σκάψιμο λάκου, κοκορέτσι, κοντοσούβλια, σουβλίσματα κτλ.

Το Μάρτη μαζί με το χειμερινό τρίμηνο, τέλειωσε και η μαστερική μου θητεία στο Στάνφορντ, μιας και τέλειωσα με τα απαιτούμενα για το πτυχίο. Μαζί με αυτό ξεκίνησε κι ένα μεγάλο βήμα ... Αν και πάντα προσπαθούσα να είμαι επιφυλακτικός, όλες μου οι κινήσεις-σκέψεις πήγαιναν στο να κάνω διδακτορικό (ή τουλάχιστον να το ξεκινήσω), όπερ και εγένετο. Η αίτηση μου για να μπω στο PhD πρόγραμμα του Electrical Engineering βρίσκεται κάπου στα κατάστιχα του registrar office, και ελπίζω μέσα στις επόμενες 10 μέρες να πάρω το ΟΚ (από όσο ξέρω είναι τυπική διαδικασία εφόσον υπάρχει advisor..).

Και παρέα με αυτό, η πρόταση για όσους θέλουν ναι επισκεφτούν το Bay Area παραμένει ανοιχτή για κάποιο διάστημα ακόμα, κι εγώ πάω να συνεχίσω την οινοποσία έξω μιας και είναι Παρασκευή βράδυ..




Γ.

Joshua Redman

Το προηγούμενο Σάββατο ρέμβαζα ανέμελος τα δέντρα που καλύπτουν τη θέα από το παράθυρό μου [1], όταν συνηδειτοποίησα ότι εδώ και καιρό δεν έχω ακούσει κάτι που να με ταρακουνίσει μουσικά. Θυμήθηκα τον Joshua Redman που μου είχαν προτείνει οι Βαρκελώνιοι φίλοι μου τα Χριστούγεννα και τον οποίο είχα αγνοήσει/ξεχάσει. Με τη βοήθεια της τύχης, το πρώτο αποτέλεσμα στο google με οδήγησε στη σελίδα του προσωπικού του site που αναφέρεται στο tour του, όπου και είδα ότι το σκ έπαιζε στην ευρύτερη γειτονιά μου.
Τα μάζεψα λοιπόν και πήγα Κυριακή απόγευμα στο Oakland. Είχα καιρό να κοιτάω κάποιον σαν χάνος με ανοιχτό το στόμα και να γελάω..
Ο τύπος είναι απλά εκπληκτικός. Στα πάντα. Μουσική, τεχνική, μελωδίες, γρουβ, σκηνική παρουσία, πειραματισμούς, συναίσθημα. Είναι φοβερό πώς ισορροπεί όλα τα παραπάνω και βγάζει όλο αυτό το αποτέλεσμα. Μου έχουν μείνει στο μυαλό κάτι ινδοανατολίτικα περάσματα από ένα τραγούδι αφιερωμένο στη μητέρα του, και το εκπληκτικο tongue slap .
Δεν έχω λόγια. Απλά ακούστε τον..

Γ.

[1] ποιητικός τρόπος για να εκφράσει κανείς τον κνησμό που συνδυάζεται με την ανδρική φύση...

Virgin America

Το γεγονός ότι μπορώ και γράφω αυτό το post στα 40000 πόδια, ταξιδεύοντας από Νέα Υόρκη για Σαν Φρανσίσκο πάνω από τις Mammoth Lakes, δικαιολογεί την εθελοντική διαφήμιση και προβολή της Virgin America. Άψογο service, άνετο αεροπλάνο -χωράω άνετα στην οικονομική θέση, με τραπέζι ανοιχτό, laptop κτλ, προσωπική οθόνη με ταινίες, τηλεόραση, χάρτες, παιχνίδια, chat με άλλες θέσεις στο αεροπλάνο, προσωπική πρίζα, και φυσικά το κυριότερο wireless internet access. Με 13$ πρόσβαση για όλο το 6ωρο ταξίδι. Τιμές άκρως λογικές (240$ πήγαινελα να 'ουμε).

Δούρειος Ήχος

Βρήκα πριν λίγες μέρες uploaded την καθημερινή εκπομπή Δούρειος Ήχος του Τζίμη Πανούση στο City 99.5 ( διαθέσιμη σε mp3 και podcast ). Απολαυστικός όπως πάντα, μου φτιάχνει το κέφι στα πρώτα 30 λεπτά της ημέρας. Συνιστάται ανεπιφύλακτα!

Αυτό μου έφερε στο μυαλό ότι τον τελευταίο καιρό έχω γνωρίσει αρκετά άτομα ( <30 ετών ) στα οποία δεν αρέσει ο πανούσης. Με ξάφνιασε ελαφρώς μιας και δεν θυμάμαι κάτι αντίστοιχο από παλιότερα χρόνια. Ίσως είναι τυχαίο, ίσως διαφορετικό περιβάλλον, ίσως αλλάζουν τα γούστα πλησιάζοντας προς τα τριάντα.
Παρόλα αυτά με προβληματίζει το ότι στην Ελλάδα θεωρείται "εκπληκτικός" ο Λαζόπουλος και αμφιλεγόμενος ο Πανούσης. Άσχετα με το ότι προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου ο ΛΛ, νομίζω ότι και αντικειμενικά η σάτιρά του έχει ένα αδικαιολόγητα διδακτικό και νουθεσιακό ύφος, και εκτός των άλλων είναι αρκετά "εύκολη". Εύκολη με την έννοια ότι απευθύνεται σε εύκολα θύματα. Πολιτικούς, κούγια, καρβέλα,ντενίση κτλ.
Ένας φίλος εξηγώντας μου γιατί δεν του αρέσει ο Τ.Π. μου είπε : "Με κάνει να νιώθω άβολα όταν τον ακούω".
Αυτό δεν είναι το όλο νόημα της σάτιρας όμως? Εκεί δεν διαφέρει η σάτιρα από τον κωμικό? Άσχετα με το αν συμφωνείς ή όχι, το θέμα είναι να σε προβληματίσει...

Γ.

MIT Technology Review

(άλλη μία αναίσχυντη διαφήμιση του group...)

To MIT Technology Review ανακοίνωσε τις Top 10 Emerging Technologies for 2009 ("with the potential to change lives around the world"), στις οποίες συμπεριλαμβάνει και το Openflow.

Εδώ βρίσκεται το σχετικό άρθρο κι εδώ ο αρχηγός εξηγεί το OpenFlow και το ρόλο που μπορεί να παίξει στα επόμενα χρόνια.

Γ.

P2P traffic trends

Γίνεται συχνά λόγος για την P2P κίνηση (Bittorrent, emule κτλ), πόσο "γεμίζουν" το δίκτυο, και τις προσπάθειες των ISP να μπλοκάρουν την σχετική κίνηση. Το πρώτο σχήμα δίνει μία εικόνα της P2P κίνησης στο δίκτυο. Αν και δεν συμπεριλαμβάνει τις Η.Π.Α., με ασφάλεια μπορεί να πει κάποιος ότι γύρω στο 60% της συνολικής κίνησης είναι P2P...

Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως, είναι το δεύτερο γράφημα. Η P2P κίνηση δείχνει εμφανή σημεία πτώσης, μεταξύ 15-20% τα τελευταία δύο χρόνια.
Οι γρήγορες εξηγήσεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι οι εξής:
- οι ISP έχουν γίνει καλύτεροι στο να μπλοκάρουν τα P2P/καλύτερο νομικό υπόβαρθρο για προστασία πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν με πολυπείθει, φαντάζομαι και οι clients έχουν γίνει πιο αποτελεσματικοί με encryptions και randomized policies για να ανταπεξέλθουν.
- ο κόσμος βαρέθηκε να κατεβάζει : Αυτό λογικά πρέπει να περιέχει σημαντική δόση αλήθειας. Όσο γάλα και να έχει η αγελάδα, σε κάποια φάση βαριέσαι να αρμέγεις. Και πάλι όμως, δεν νομίζω ότι εξηγεί όλη τη διαφορά.
- πρόσβαση vs ιδιοκτησία : το συγκεκριμένο νομίζω περιγράφει καλύτερα τα νούμερα, και εξηγώ. Ακόμα και αν εξαιρέσουμε τo user-generated content (π.χ. youtube), οι "νόμιμοι" ιδιοκτήτες έχουν αρχίσει να μετακινούνται σιγά σιγά από τις κολλημένες θέσεις τους και διανέμουν το υλικό τους ελεύθερα (ή τουλάχιστον σχετικά πιο ελεύθερα) είτε από τα δικά τους site είτε από άλλα projects όπως τα pandora και hulu. Όσο προχωράμε σε αυτή την κατεύθυνση, η ιδιοκτησία των δεδομένων, όπως τη μάθαμε από τα P2P, θα γίνεται όλο και λιγότερο σημαντική, σε αντίθεση με την προσβασιμότητα σε πραγματικό χρόνο για τα επιθυμητά δεδομένα. Χαρακτηριστική είναι η αύξηση του streaming κατά την ίδια περίοδο (6500% μεταξύ 2007-09), καθώς και του web ( σκεφτείτε μόνο πόσα web-related δεδομένα μεταφέρονται γύρω από το ένα video streaming στο youtube).


Γ.

πηγές: Stanford CS244 class slides (G. Appenzeller)
www.ipoque.com Internet Study 2008/09

υ.γ. : αν και δεν έχω καταλάβει το πώς, κάτι μου λέει ότι το ~3% tunneled traffic στη Μέση Ανατολή κάπως σχετίζεται με την πολιτική κατάσταση στην περιοχή...

Καθηγητές και Start-ups

Στα πλαίσια της εβδομάδας επιχειρηματικότητας στο Stanford, ο Henessy (πρόεδρος του πανεπιστημίου) έδωσε μια ομιλία και μεταξύ άλλων μίλησε και για το πώς το πανεπιστήμιο κινείται στα πλαίσια του Silicon Valley. Δεν θα αναφερθώ σε δομές (νομικές,συμβουλευτικές κτλ) που έχουν γίνει με τον καιρό στο πανεπιστήμιο, παρά μόνο σε μία βασική λογική η οποία αν και απλή στην Ελλάδα αποκτά περαιτέρω περιπλοκές...

"Μία από τις βασικές αρχές του Stanford, είναι να διευκολύνουμε -μέχρι και να ενισχύουμε- τους καθηγητές μας να κάνουν τις δικές τους εταιρίες. Τους στηρίζουμε στη συμμετοχή τους σε board εταιριών που βγαίνουν από το πανεπιστήμιο, αρκετά από τα sabbatical γίνονται στα πλαίσια στησίματος μιας εταιρίας, extended leave of absence όταν αυτό χρειάζεται κτλ. Και ο λόγος για τον οποίο το κάνουμε, είναι γιατί οι γνώσεις και οι εμπειρίες που αποκτούνται υπό αυτές τις συνθήκες είναι μοναδικές και πολύτιμες. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, γυρίζουν και ενισχύουν το πανεπιστήμιο"

Γ.

Λουλούκες - Roble : 32-20

Συγκλονιστική μέρα η σημερινή! Μετά από 3 χρόνια, οι Λουλούκες -ομάδα ελλήνων του Στάνφορντ- πήραν την πρώτη τους νίκη με 32-20 (ναι, ναι, μπασκετ είναι..).
Μετά από εκπληκτική εμφάνιση με άμυνα που έσπαγε κόκκαλα η νίκη ήρθε εύκολα απέναντι στους Roble (7 αφροαμερικάνοι και ένας κινέζος).

Πανεπιστήμιο Κρήτης

Μόλις είδα ότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης δεν έχει αγγλικό website...Και περιμένουμε από αυτόν τον πρύτανη να μας δώσει τα φώτα του για την παιδεία και την εξέλιξη της στην "Κοινωνία της Γνώσης"...
Από την ελληνική ιστοσελίδα (πάλι καλά που υπάρχει και αυτή):

Το Πανεπιστήμιο παραμένει ανοικτό στα ερεθίσματα της τοπικής κοινωνίας, ενώ προωθεί δράσεις και δομές που αναμένεται να συστηματοποιήσουν τη σχέση με τον πολιτισμό, την οικονομία και την κοινωνία της Κρήτης, λειτουργώντας παράλληλα και ως ερευνητικές προκλήσεις τόσο για το δυναμικό του Πανεπιστημίου, όσο και για άλλους ερευνητές και συνεργάτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Αγ. Βαλεντίνος

Το Σαν Φρανσίσκο γιορτάζει τον Αγ. Βαλεντίνο με μαξιλαροπόλεμο. Πλάκα έχει..

Pandora Stations

Τις προάλλες ταξινόμησα λίγο τους σταθμούς μου στο Pandora. Όχι τίποτα σπουδαίο, απλά το μετέφερα από ένα συνοθύλευμα συγκροτημάτων σε (ελαφρώς) πιο δομημένη κατηγοριοποίηση. Όλοι κινούνται γύρω από διαφορετικές εκφάνσεις της jazz.
Όποιος θέλει (και δεν έχει IP restrictions) μπορεί να ρίξει μια ματιά εδώ.
Σχόλια για επιπλεόν groups, artists κτλ, ευπρόσδεκτα!

Γ.

Jazz και Χορός

Υπάρχουν διάφορα γούστα σχετικά με τη jazz (βαρετή, πολύπλοκη, έτσι κι έτσι, φοβερή κτλ). Ανεξαρτήτως αυτών όμως, οι περισσότεροι συμφωνούμε στο ότι σε γενικές γραμμές δεν χορεύεται... Και είναι λογικό να αναρωτηθεί κάποιος γιατί, μιας και ένα από τα βασικά συστατικά της επιτυχίας είναι το groove...

Πίσω στην 4η Ιουλίου 1900... Γεννιέται ο Louis Armstrong, ίσως ο πιο γνωστός jazzman μέχρι σήμερα. η 4η Ιουλίου (Independence Day - η εθνική γιορτή των Αμερικάνων) δεν είναι απλή σύμπτωση. Ο Louis, Αφροαμερικάνος με σκλάβους προγόνους, χωρίς πατέρα και με ιερόδουλη μητέρα δεν έχει πιστοποιητικό γέννησης. Και όταν φτάνει να βγάλει ταυτότητα είναι ελεύθερος να διαλέξει ημερομηνία. Πολλοί ( ιδίως μαύροι ) διαλέγουν αυτή την ημερομηνία νομίζοντας ότι θα ενσωματωθούν καλύτερα στη χώρα.. Μαζί με τον Louis μεγαλώνει και η jazz. Αρχίζει και γίνεται δημοφιλής, ιδίως στους Αφροαμερικάνικους κύκλους. Ο κόσμος πηγαίνει στα clubs & bars, τους ακούει και χορεύει με τη jazz. Σιγά σιγά γίνεται όλο και πιο δημοφιλής και φτάνει και στα λευκά αυτιά της εποχής. Διασκεδάζουν και αυτοί, αλλά η jazz εξακολουθεί να είναι κομμάτι των μαύρων..
Και φτάνουμε σε ένα σημείο όπου η μουσική έχει ωριμάσει και η άρχουσα λευκή τάξη θέλει να την οικειοποιηθεί και να την φέρει στα δικά της standards. Αλλά πια είναι αυτά? Οι Αμερικάνοι αν και βελτιώνουν το επίπεδο ζωής τους συνεχώς, δεν είναι συμφιλιωμένοι με την σύντομη ιστορία τους. Βλέπουν το παρελθόν της Ευρώπης και της Ασίας και νιώθουν μειωνεκτικά. Διαλέγουν λοιπόν, ένα καταξιωμένο ευρωπαικό πρότυπο, την κλασσική μουσική. Μουσική που ξεκίνησε να ακούγεται στις εκκλησίες και το σπίτι του αυτοκράτορα και λόγω της επισημότητας της κατάστασης, ο κόσμος θεώρησε ότι είναι καλύτερο να την ακούει καθιστός. Καλλιεργείται η ιδέα ότι την καλή μουσική πρέπει να κάθεσαι και να την ακούς προσεχτικά σαν χάνος. Και κάπως έτσι, φτάνουμε στην σημερινή κατάσταση που κορυφαίοι μουσικοί του είδους δίνουν συναυλίες σε concert halls, θεάτρα κτλ...

Από συζήτηση με τον Loren Schoenberg,
διευθυντή του Jazz Museum in Harlem

Γ.


υγ. Ο Herbie Hancock στο μέγαρο μουσικής στην Αθήνα ....?? Ο Maceo Parker σε θέατρο??

Logicomix και To Παράδοξο του Russell

Στις γιορτές διάβασα το Logicomix, μία προσπάθεια των Απ. Δοξιάδη και Χρ. Παπαδημητρίου να αφηγηθούν μέσα από κόμιξ ένα κομμάτι της ιστορίας για την προσπάθεια θεμελίωσης των μαθηματικών. Με ένα παράλληλο ταξίδι στην σύγχρονη Αθήνα και τους κορυφαίους μαθηματικούς κύκλους του 19ου και 20ου αιώνα οι συγγραφείς μας γνωρίζουν τα πρόσωπα και τις ιδέες που οδήγησαν στην γέννηση της λογικής, προάγγελο των υπολογιστών όπως τους ξέρουμε σήμερα. Πολύ ωραίο και ευχάριστο βιβλίο, το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Μου έμεινε στο μυαλό το Παράδοξο του Russell, το οποίο αποτέλεσε τεράστιο εμπόδιο στο να εδραιωθεί η θεωρία συνόλων σαν βάση για τα μαθηματικά. Το περιγράφω με ένα παράδειγμα...

Χωρίζουμε όλα τα βιβλία του κόσμου σε δύο κατηγορίες, τα αυτοαναφορικά (βιβλία τα οποία αναφέρονται στον εαυτό τους), και τα μη αυτοαναφορικά. Γράφουμε λοιπόν ένα καινούριο βιβλίο το οποίο αναφέρει όλα τα μη αυτοναφορικά βιβλία.

Το ερώτημα : Περιέχει τον εαυτό του?

Γιάννης

Twitter Revisited

Είχα γράψει σε παλιότερο post ότι δεν μου πολυαρέσει η ιδέα του twitter και το πως το χρησιμοποιεί ο κόσμος. Δύο μήνες αργότερα, διαψεύδομαι πλήρως από τα γεγονότα. Δύο βαρβάτα παραδείγματα η ενημέρωση-οργάνωση σχετικά με τις πορείες και τα επεισόδια στην Ελλάδα, και ενημέρωση από το Υπ. Αμυνας του Ισραήλ για τα πολεμικά τους κατορθώματα..

Γ.

υ.γ. εξακολουθούν να μου τη σπάνε αυτοί που με ενημερώνουν ότι τους βγήκε ανάλατο το φαγητό.