DIY Democracy

Πολύ ενδιαφέρον πρωτοβουλία από το Prometheus Institute, η οποία -προς το παρόν- μεταφράζεται σε iPhone application.
Τα βασικά χαρακτηρίστικα:

• Δυνατότητα επικοινωνίας με τους ανα κατηγορία αρμόδιους της περιοχής του χρήστη. Για παράδειγμα σε μένα υπάρχει μία λίστα για federal, μία για state και μία για local. Οι λίστες είναι μικρές , και δίνουν τη δυνατότητα να στείλω απευθείας feedback στο αρμόδιο άτομο για το πρόβλημα μου.
• Λίστα με δικαιώματα και νομοθεσία, πάλι στα τρία επίπεδα (federal, state, local). Είναι ταξινομημένα ανα κατηγορία. Θα προτιμούσα να έχει και κάποιου είδους εύρεση, φαντάζομαι θα το βάλουν στο άμεσο μέλλον. Μπορείς να κάνεις "challenge" την κάθε νομοθεσία.
• Action Items : Εδώ ο χρήστης μπορεί να κάνει report ένα συγκεκριμένο συμβάν. Υπάρχουν προκαθορισμένες κατηγορίες, προφανώς για να κάνουν πιο χρήσιμη την οργάνωση της πληροφορίας. Μπορείς να ψηφίσεις υπέρ ή κατά πρωτοβουλίας άλλου χρήστη, έτσι ώστε τα πιο δημοφιλή αιτήματα να προωθηθούν καλύτερα. Παραδείγματα πρωτοβουλιών:


• Report an officer/cup
• Maintain Requests (Highway, parks, signal)
• Report inconvenience (ο πόνος του κάθε πικραμένου...)
• Challenge local tax
• ...


• Projects : Open-ended πρωτοβουλίες πολιτών. Μπορείς να κάνεις co-sign projects/requests άλλων, με όλα τα γνωστά καλούδια που πάνε παρέα με οποιοδήποτε social network. Μερικά ντόπια παραδείγματα από την περιοχή:
• Artwalk festival revival
• Save California's Entrepreneurs
• clear our streets


Μέχρι στιγμής είναι μόνο για Καλιφόρνια, αλλά σύντομα θα αρχίσει να λειτουργεί για όλη την Αμερική, τη Νιγηρία και την Ιταλία. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Matt Harrison που ξεκίνησε την προσπάθεια σκέφτονται σοβαρά να ανοίξουν τον κώδικα, αλλά όπως και να έχει ψάχνουν για άτομα που θα το τρέξουν σε διάφορες χώρες. Ελπίζω να δούμε σύντομα την καλύτερη/χειρότερη ΔΟΥ, ΚΕΠ κτλ.

Κρίμα που κάτι τέτοιο δεν έγινε από κάποιον developer στην Ελλάδα..

Μοιρολογίστρες Ξενιτεμένων Επιστημόνων

Όλο και συχνότερα διαβάζω στον ελληνικό τύπο και μπλογκόσφαιρα άρθρα σχετικά με τους "λαμπρούς επιστήμονες και τα εξαιρετικά μυαλά" τα οποία φεύγουν από την Ελλάδα επειδή δεν έχουν ευκαιρίες. Τώρα αποκτά πιο μαζική μορφή, μιας και οι νέοι πιο περιορισμένης λαμπρότητας αναγκάζονται να φύγουν εκτός Ελλάδος για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Συνήθως είναι σε μορφή μοιρολογιού, αλλά υπάρχει και η πιο επιστημονική άποψη του λεγόμενου brain-drain, με συγκεκριμένους αριθμούς και στοιχεία. [1]

Μερικά σχόλια :

• Το γεγονός ότι ένα μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχουν ζήσει/σπουδάσει/δουλέψει στο εξωτερικό είναι από μόνο του πολύ θετικό. Πιο πλούσιοι σε εμπειρίες, καινούριες ιδέες, απαλλαγμένοι από εθνικοπατριωτικορατσιστικά κατάλοιπα. Σίγουρα οι λόγοι που οδηγούν σε υψηλά ποσοστά "μετανάστευσης" δεν είναι οι καλύτεροι, αλλά ας μείνουμε στο αποτέλεσμα..Βέλγος φίλος από την -γνωστή- πανεπιστημιούπολη του Leuven σχολίαζε πόσο βαρετό στατικό και συντηρητικό είναι το ότι όλοι γεννιούνται, σπουδάζουν, δουλεύουν και γερνάνε στην ίδια περιοχή, και κατ'επέκταση στο Βέλγιο.
• Αντί να κλαιγόμαστε, ας δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα σύνολο ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Είτε με μετακόμιση τους στην Ελλάδα, είτε δίνοντας τους ένα διττό ρόλο μεταξύ Ελλάδας και της όποιας χώρας βρίσκονται.
• Ας ασχοληθούμε με την προσέγγιση κόσμου από τις υπόλοιπες χώρες. Οι Έλληνες ούτε πιο έξυπνοι είμαστε, ούτε πιο εργατικοί, ούτε τίποτα. Αν κάνουμε κάτι θα το κάνουμε επειδή θα δουλέψουμε πιο πολύ, πιο σοβαρά, πιο συντονισμένα. Δεν είναι ούτε στο DNA ούτε στο πεπρωμένο μας να πετύχουμε κάτι. Στο χέρι μας είναι. Αντί να μοιρολογούμε για τους Έλληνες που φεύγουν, ας φέρουμε τους μορφωμένους Σέρβους, Σκοπιανούς, Ιρανούς, Βούλγαρους να ζήσουν στην Ελλάδα. Θα έρθουν γιατί η κοινωνία είναι πιο σταθερή, οι συνθήκες ζωής καλύτερες, οι τράπεζες πιο δυνατές. Σε δεύτερη φάση, να προσελκύσουμε τους Δανούς, τους Σουηδούς, τους Άγγλους. Θα έρθουν γιατί έχει ήλιο και ωραία νησιά.[2] Απλά ο πήχης εδώ είναι πιο ψηλά. Γιατί εκτός από τον ήλιο, θα πρέπει να προσεγγίσουμε τα υπόλοιπα στοιχειώδη που έχουν στις χώρες τους..
  

1. Πολυ καλή δουλειά στο συγκεκριμένο από το πανεπιστήμιο Μακεδονία. Αν και διαφωνώ με την οπτική γωνία, έχει γίνει αναφορά και στην αφεντιά μου σαν θύμα της "μετανάστευσης" - η ταμπέλα μάλλον μου μπήκε πριν μου δωθεί ο λόγος...
2. Η απάντηση του Hennessy (πρόεδρος του Στάνφορντ) στην ερώτηση "τι χρειάζεται για να κάνεις ένα αντίστοιχο πανεπιστήμιο σε μια άλλη χώρα :
"Ήλιο και πολλά λεφτά".

Google-it, ή αλλιώς το τέλος της αμπελοφιλοσοφίας

Μου τη σπάει απίστευτα η έκφραση "google-it". Πες δεν ξέρω ρε φίλε, κάνε μία υπόθεση για το τι μπορεί να συμβαίνει/ισχύει, αλλά μη μου λες google-it, ξέρω ότι μάλλον θα βρω αυτό που θέλω με περισσότερη ακρίβεια και εγκυρότητα. Κουβέντα να γίνεται.

Γνωστό το παραμύθι για την εύρεση της πληροφορίας, καθώς και της ενίσχυσης του από τις κινητές πλατφόρμες τύπου πρόσβαση-από-παντού-στα-πάντα. Συμφωνώ οριζοντίως και καθέτως, και επαυξάνω. Αλλά υπάρχουν αυτές οι λεπτομέρειες που με εκνευρίζουν αφόρητα. Είχα τον εξής διάλογο προχθές με τον κατά τα άλλο κοινωνικότατο και συμπαθέστατο φίλο στο γραφείο :

Γ : Νικίλ, τι καιρό έχει έξω? Να πάρω ζακέτα ή όχι?
Ν : Όχι, είναι οκ..
Ν : (βλέποντας το iphone του μου λέει) Γιατί δεν κοιτάς το κινητό σου, έχει 23 βαθμούς έξω..

Ποτέ δεν συμπάθησα αυτούς που παίζουν Scrabble με λεξικό. Τι νόημα έχει να φτιάχνεις λέξεις σαν χάνος αν δεν πλακωθείς με τους υπόλοιπους για το κατά πόσο το "μαλακομπούκωμα" [1] είναι έγκυρη λέξη ή όχι? Πώς θα την πέσεις στην τύπισσα στη στάση του λεωφορείου αν ξέρεις τη θερμοκρασία, σε πόσα δευτερόλεπτα έρχεται το λεωφορείο, που κάνει στάσεις, αν έχει κίνηση, και φυσικά ξέρει και αυτή ότι τα ξέρεις?

Γ.

[1] πληροφοριακά, παίρνεις 28 πόντους χωρίς να υπολογίζω διπλά/τριπλά γράμματα, λέξεις κτλ.

Περιμένοντας τον κοντό...

(...όπου στην προκειμένη περίπτωση ο κοντός είναι ο τύπος που έχει το συνεργείο της γειτονιάς, και τον οποιόν περιμένω να ανοίξει...)

Για όσους γνωρίζουν παραλειπόμενα, άλλη μια lost&found εμπειρία...

Δευτέρα απόγευμα, έχει αρχίζει να καλοκαιριάζει [1], και παλεύω στα γρασίδια να διαβάσω για το τελευταίο final της Τρίτης. Γυρίζοντας στο σπίτι περί τις 11 το βράδυ, συνηδειτοποιώ ότι δεν βρίσκω τα κλειδιά μου. Αφού βρίσκω τα δεύτερα κλειδιά του σπιτιού συνεχίζω το βράδυ χωρίς να το πολυσκέφτομαι. Έρχεται η Τρίτη και ξοδεύω όλη τη μέρα διαβάζοντας για την εξέταση (7-10 το βράδυ). Κατά τη διάρκεια της ημέρας ο Π. ψάχνει για τα κλειδιά σε διάφορα πιθανά μέρη, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Πηγαίνοντας για το final περνάω και από τα γρασίδια της Δευτέρας, μήπως και... Πάλι τίποτα. Φτάνει 10 το βράδυ λοιπόν. Το σύνηθες συναίσθημα μετά το πέρας εξετάσεων είναι εδώ, και με ωθεί στο να αναζητήσω παρέα για να πάω για μία μπύρα. Αλλά...λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο. Τα κλειδιά είναι άφαντα, και χωρίς κλειδιά δεν υπάρχει πρόσβαση στο αμάξι, και χωρίς αμάξι δεν υπάρχει μπύρα. Εκεί λοιπόν κάνω μία ανάλυση του θέματος των κλειδιών :

250$ χρέωση για χάσιμο κλειδιών σπιτιού, $20 χρεώση για κλειδί γραφείου, και $? για το αυτοκίνητο.. Η σκέψη και μόνο με τρομάζει έχοντας διάφορες εμπειρίες με συνεργεία κτλ στο μαγευτικό Αμέρικα.

Πέφτω λοιπόν για ύπνο. Τετάρτη πρωί πρωί, ακολουθώ βήμα προς βήμα τη διαδρομή της Δευτέρας. Τίποτα. Πάω προς το γραφείο, ξέροντας ότι δεν μου έχουν μείνει πολλές επιλογές πριν το πάρω απόφαση. Στέλνω e-mail σε όλα τα lost&found γραφεία του πανεπιστημίου. Και ξαφνικά, έρχεται η απάντηση από το transportation office "Please call us at ...". Παίρνω, και μετά από σύντομη περιγραφή των κλειδιών μου λένε να πάω να πάρω τα κλειδιά μου που είχα αφήσει στο λεωφορείο.

Κερασάκι στην τούρτα 1:
Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι εκεί με λίγη τύχη διαπιστώνω πως μαζί με τα κλειδιά στο λεωφορείο είχα αφήσει και ένα Droyd που έχω πάρει από το πανεπιστήμιο για ένα προτζεκτ που δουλεύω...

Κερασάκι στην τούρτα 2:
Χαρούμενος και ανακουφισμένος πηγαίνω προς το καφέ του ντιπαρτμεντ να πάρω ένα εσπρέσσο πριν ανέβω στο γραφείο. Όπως περιμένω να γίνει το καιμάκι, ο μαγαζάτορας βάζει το Λουλουδι του Δάσους το οποίο ενισχύει ιδιαιτέρως την θετική αύρα της ημέρας, η οποία συνεχίζει μέχρι και την παρούσα, τρεις μέρες μετά..

Γ.

[1]Καλοκαίρι λοιπόν, χωρίς μεγάλες αλλαγές. Τα μαθήματα τελείωσαν προχθές και ένα από τα συμπεράσματα των τελευταίων δύο μηνών είναι ότι δεν την πολυπαλεύω πλέον με τα μαθήματα, με το motivation για homeworks και finals να πιάνει πάτο σιγά σιγά.. Graduation weekend αυτό, και ακόμα ούτε σκέψη για να αρχίσουμε τα "άντε και στα δικά μας"...

"Thanks for Democracy"

Ήμασταν τις προάλλες με δύο Έλληνες φίλους στο Σαν Φρανσίσκο. Μεσημέρι, καθίσαμε για φαγητό στην κεντρική πλατεία της πόλης, Union Square. Δίπλα μας ένα ζευγάρι γύρω στα 65-70 χρονών. Από την πρώτη στιγμή που κάθισαν, ήταν προφανές ότι προσπαθούσαν να καταλάβουν τι γλώσσα μιλάμε - είναι πολύ γνώριμο το ύφος, και συνήθως μετά από λίγο σε ρωτάνε. Έτσι έγινε κι εδώ λοιπόν, και πιάσαμε κουβέντα σχετικά με το τί κάνουμε, που είμαστε κτλ. Παραδόξως, η συζήτηση δεν πήγε καθόλου στο κλίμα των ημερών. Όταν φύγαμε ο σύζυγος μας χαιρέτησε με την ατάκα "thanks for democracy".
Ήταν η πρώτη φορά που το άκουσα. Μου έφτιαξε αρκετά τη διάθεση, μιας και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο συνήθως προσπαθώ να εξηγήσω κακώς κείμενα - γιατί σκοτώθηκε ένα 15χρονο παιδί, γιατί βγήκαν ένα σωρό τύποι και έκαιγαν την Αθήνα, γιατί υπάρχει διαφθορά, γιατί φοροδιαφεύγουμε, γιατί δεν δουλεύουμε, γιατί κάηκαν τρεις άνθρωποι, γιατί, γιατί, γιατί.
Λησμονώ τις μέρες που μιλούσαμε για νησιά...

Καπιταλιστική Δημοκρατία

Από τις χθεσινές φοιτητικές εκλογές στο Στάνφορντ...

(Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το poster είναι από τον ενιαίο σύλλογο φοιτητών που διοργανώνει τις εκλογές και όχι από κάποια συγκεκριμένη παράταξη..)

Εν Ελλάδι

Τελικά ήμουν τυχερός και αποφάσισα να κάνω δώρο στον εαυτό μου διακοπές μακράς διαρκείας, ίσα με ενάμιση μήνα. Να σου λοιπόν ο δικός σου, εντελώς ανέλπιστα και ξαφνικά, στο πιο hot μέρος του πλανήτη για το 2010, την Ελλάδα. Μετά από αρκετό καιρό, υπό ήρεμες συνθήκες, χωρίς το σύνδρομο του "θέλω-να-πάω-παντου-και-να-τους-δω-ολους-σε-δυο-βδομαδες".

Επίσης μετά από πολύ καιρό, πήγα σε αγώνα ποδοσφαίρου (άρης-ξάνθη). Εκκολαπτόμενος αρειανός 10 ετών με υποδέχθηκε δίνοντας μου κίτρινο flyer με το μήνυμα:

ΕΓΩ
δεν ειμαι σαν τους άλλους

το οποίο γρήγορα ενίσχυσε το αίσθημα υπεροχής και μοναδικότητας που νιώθω σαν φίλος του Άρη [1].
Μέχρι στιγμής πέρασα λίγες μέρες Αθήνα, Πελλοπόνησο, Κύπρο, και το μεγαλύτερο διάστημα στη Θεσσαλονίκη. Έπεται συνέχεια..

Γ.

[1] Η απάντηση από τον συμπολίτη παοκ σε επίπεδο flyer δεν άργησε να έρθει. Εχθές έπεσε στα χέρια μου πολεμικού περιεχομένου flyer με background τον δικέφαλο αετό, το οποίο στην μπροστά μεριά είχε το σύνθημα "χούντα εσεις - πόλεμο εμείς", και στην πίσω μεριά φωτογραφία των χρυσοχοίδη-βούγια τους οποίους - ως υπουργους προστασίας του πολίτη - και προετοιμάζει...

Εποτυχία

Τον τελευταίο καιρό βρίσκομαι ισοπίθανα μεταξύ "αποτυχίας" και "επιτυχίας". Μιας και αρκετές σκέψεις πλέον γίνονται σε ένα αγγλοελληνικό μείγμα, μου τράβηξε το ενδιαφέρον ο ρόλος του συνθετικού "τύχη" σε συναφείς και αντίθετες λέξεις στα ελληνικά.

επιτυχία, αποτυχία, ευτυχία, δυστυχία...
vs
success, failure, happiness, sadness

Η εποτυχία (λέξη δικιάς μου επιννόησης η οποία αναφέρεται ταυτόχρονα σε επιτυχία και αποτυχία) , στηρίζεται κυρίως στην τελική έκβαση των πραγμάτων. Η τύχη παίζει αναμφισβήτητα τεράστιο ρόλο σε αυτήν. Είτε αντιληφθούμε την τύχη σαν τη Θεά της αρχαίας Ελλάδας, είτε σαν θόρυβο το οποίο επηρεάζει το τελικό σήμα/αποτέλεσμα ενός δυναμικού συστήματος, το συμπέρασμα είναι ίδιο : ανεξαρτήτως των δικών μας κινήσεων, υπάρχει περιθώριο για "ανεπιθύμητα" αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, χρησιμοποιούμε την εποτυχία για να κρίνουμε το άτομο και όχι το σύστημα.

Σε μια προσπάθεια διαχωρισμού των παραπάνω, πέρασα από τις εξης σκέψεις:

• Η εποτυχία είναι εντελώς υποκειμενική, και σχετίζεται γραμμικά με την σημασία που δίνει ο καθένας στον τελικό στόχο.
• Αν είσαι ικανοποιημένος με την προσπάθεια, το τελικό αποτέλεσμα σε επηρεάζει λιγότερο, γιατί αντιλαμβάνεσαι το ρόλο της τύχης.
• Ό,τι και να λέμε, η επιτυχία σ'αρέσει, και η αποτυχία είναι μαλακία.
• Τέλος, το πιο σημαντικό - δεδομένης και της όλης τυχαιότητας - είναι να επιλέξεις πού θα εποτύχεις. Εκεί είσαι μόνος σου, χωρίς τη συνωμοσία της αρχαίας Θεάς...

Γ.