Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Google-it, ή αλλιώς το τέλος της αμπελοφιλοσοφίας

Μου τη σπάει απίστευτα η έκφραση "google-it". Πες δεν ξέρω ρε φίλε, κάνε μία υπόθεση για το τι μπορεί να συμβαίνει/ισχύει, αλλά μη μου λες google-it, ξέρω ότι μάλλον θα βρω αυτό που θέλω με περισσότερη ακρίβεια και εγκυρότητα. Κουβέντα να γίνεται.

Γνωστό το παραμύθι για την εύρεση της πληροφορίας, καθώς και της ενίσχυσης του από τις κινητές πλατφόρμες τύπου πρόσβαση-από-παντού-στα-πάντα. Συμφωνώ οριζοντίως και καθέτως, και επαυξάνω. Αλλά υπάρχουν αυτές οι λεπτομέρειες που με εκνευρίζουν αφόρητα. Είχα τον εξής διάλογο προχθές με τον κατά τα άλλο κοινωνικότατο και συμπαθέστατο φίλο στο γραφείο :

Γ : Νικίλ, τι καιρό έχει έξω? Να πάρω ζακέτα ή όχι?
Ν : Όχι, είναι οκ..
Ν : (βλέποντας το iphone του μου λέει) Γιατί δεν κοιτάς το κινητό σου, έχει 23 βαθμούς έξω..

Ποτέ δεν συμπάθησα αυτούς που παίζουν Scrabble με λεξικό. Τι νόημα έχει να φτιάχνεις λέξεις σαν χάνος αν δεν πλακωθείς με τους υπόλοιπους για το κατά πόσο το "μαλακομπούκωμα" [1] είναι έγκυρη λέξη ή όχι? Πώς θα την πέσεις στην τύπισσα στη στάση του λεωφορείου αν ξέρεις τη θερμοκρασία, σε πόσα δευτερόλεπτα έρχεται το λεωφορείο, που κάνει στάσεις, αν έχει κίνηση, και φυσικά ξέρει και αυτή ότι τα ξέρεις?

Γ.

[1] πληροφοριακά, παίρνεις 28 πόντους χωρίς να υπολογίζω διπλά/τριπλά γράμματα, λέξεις κτλ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: