"Crowdsourcing is the act of sourcing tasks traditionally performed by specific individuals to a group of people or community (crowd) through an open call." (wikipedia).
Είδα προχθές το
ρεπορτάζ του Τέλλογλου στους Φακέλους σχετικά με τη φοροδιαφυγή. Αρκετά ενημερωτικό, διασκεδαστικό και ενδιαφέρον. Δύο πράγατα μου έμειναν από το ρεπορτάζ.
- Το να δουλεύεις αυτή την περίοδο στο υπουργείο οικονομικών ακούγεται ΠΟΛΥ ενδιαφέρον!
- Κατά κάποιο τρόπο δείχνει ότι δεν χρειάζεται να είσαι μεγάλος, τρανός και διαπλεκόμενος για να επιβιώσεις στο ελληνικό σύστημα. Είναι έτσι δομημένο ώστε αυτός που θέλει να είναι απατεωνίσκος το κάνει πολύ εύκολα, και αυτός που θέλει να κάνει κάτι καλό έχει χίλια δύο εμπόδια. Έτσι, πολλοί επιλέγουν να γίνονται απατεωνίσκοι, εξάλλου το να ληστεύεις το ελληνικό κράτος αυτά τα χρόνια είναι -από άποψη δυσκολίας- σαν να σηκώνεις το παγκάρι της εκκλησίας.
Μέχρι πρόσφατα πίστευα ότι μια μικρή ομάδα οικονομολόγων/μηχανικών με ισχυρό τεχνικό υπόβαθρο, θα μπορούσαν να έχουν πολύ δυνατά αποτελέσματα σε θέματα φοροδιαφυγής, διαφοράς, κτλ, με απλές διασταυρώσεις στοιχείων, στοιχειώδη mining δεδομένων κτλ. Δυστυχώς η παραίτηση του Διομήδη Σπινέλλη με διέψευσε. Σε αυτό προστίθεται και η είκονα του υποθηκοφυλακίου στην Αθήνα, το οποίο μπορείται να το φανταστείτε σαν ένα πρώιμο hash table: σε μια μεγάλη αίθουσα βρίσκονται σχολικά θρανία. Πάνω σε κάθε θρανίο υπάρχουν 3-4 τεράστιοι τόμοι, χειρόγραφοι. Αν θελεις να βρεις τα στοιχεία κάποιου, ανατρέχεις στον κατάλληλο τόμο, ο οποίος σου λέει σε ποια βιβλιοθήκη πρέπει να πας για να βρεις τα πλήρη στοιχεία.
Η έλλειψη μηχανοργάνωσης και η εκτεταμένη μικροαπατεωνιά κάνουν το έργο μιας "αδιάφθορης" ομάδας αρκετά πιο δύσκολη. Τα αποτέλεσματα δεν είναι τόσο εντυπωσιακά, με επακόλουθο να μπορούν καλοθελητές να τα ακυρώνουν με διάφορα τεχνάσματα. Για αυτό λοιπόν πιστεύω ότι δύο μορφές crowdsourcing θα μπορούσαν να βοηθήσουν εδώ:
- Να ζήσει ο Ελληνικός Στρατός (state-driven crowdsourcing): Χιλιάδες νέοι, πολλοί από αυτούς πτυχιούχοι, οι περισσότεροι απόφοιτοι λυκείου, υπηρετούν την πατρίδα. Τι μεγαλύτερη προσφορά από το να βοηθήσουν το κράτος να αναβαθμισθεί και να εξελιχθεί? Αν υπάρχει έστω και ένας, ο οποίος πιστεύει ότι αύριο, ένας φρουρος στη πύλη στρατοπέδου χαιδαρίου είναι πιο χρήσιμος από 100 data entries στο κτηματολόγιο, πείτε του...κάτι..Δεν καταλαβαίνω γιατί περιμένουμε από τους στρατιώτες να εκχιονίζουν τους δρόμους σε άσχημες καιρικές συνθήκες και όχι να βοηθούν σε κάτι τέτοιο. Αντιστοίχως, οι μαθητές δευτέρας-τρίτης λυκείου μπορούν να συμμετάσχουν στη μέρα "Μηχανοργάνωσης", αντί να πηγαίνουν στη μέρα "Αναδάσωσης", κοκ. Θα ήταν και μια καλή ευκαιρία για τις ελληνίδες κοπέλες να ανταποδώσουν την ευγένεια μας που δεν πηγαίνουν στρατό.
- Η επανάσταση της Ρουφιανιάς (citizen-driven crowdsourcing): Έχουμε ακούσει αρκετά αυτή την καραμέλα περί ρουφιανιάς - αν καταγγείλεις τον γείτονα σου με την αυθαιρετάρα του είσαι ρουφιάνος, αν την πεις στον υδραυλικό που δε σου δίνει απόδειξη, κτλ. Χαίρομαι που βλέπω ότι αυτό σιγά σιγά αντιστρέφεται, και οι περίσσοτεροι αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι τέτοιες συμπεριφορές στρέφονται εναντίον μας. Οι καταγγελίες συγκεκριμένων γεγονότων για φακελάκια, χρηματισμούς, μη έκδοση αποδείξεων, πρέπει να γίνουν μαζικά, (π.χ. χρησιμοποιώντας smartphones, αυτοματοποίηση, εξακρίβωση), και σε τέτοιο βαθμό ώστε να εκθέσουν τους (απόντες) ελεγκτικούς μηχανισμούς να αναλάβουν δράση.
Ίσως τα παραπάνω να φαίνονται ότι ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά δεδομένων των συνθηκών και της κατάστασης θα τα λάμβανα πολύ σοβαρά υπόψιν μου αν έπρεπε να διαχειριστώ την κατάσταση.
Γ.
