Start Up!

Μόλις άκουσα μια ωραία ιστορία. Έστω δύο φίλοι Α και Β. Σκέφτονται διάφορες ιδέες οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν σαν βάση για να στηθεί μια εταιρία. Αφού το παιδεύουνε για λίγο καιρό καταλήγουνε κάπου. Μέχρι στιγμής όλα είναι καλά και λογικά. Στην Ελλάδα, θα πρέπει να βρεις κεφάλαιο, να πουλήσεις κανένα χωράφι, να πάρεις 15 δάνεια και πάει λέγοντας, και αν είσαι καλός, και τυχερός και μπλα μπλα μπλα δεν θα το μετανιώσεις. Εδώ πας σε ένα δρόμο λίγο πιο δίπλα ( ~5 λεπτά με το αμάξι από ότι κατάλαβα ), παρουσιάζεις την ιδέα σου σε διάφορους VC ( venture capitalists ), παρουσιάζεις κι ένα σχέδιο για την εταιρία, μέγεθος, έξοδα, έσοδα κτλ. και αν αρέσεις μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα έχεις $x.xxx.xxx ( έστω 3.000.000 ) δολλάρια. Τα οποία έχεις 3-5 χρόνια για να τα αυγατήσεις. Αν το κάνεις, καλώς. Αν δεν το κάνεις, δεν πας και φυλακή...
Φαντάζομαι ότι για όσους έχουν στοιχειώδη γνώση σε οικονομικά κτλ κτλ δεν είναι και κάτι ιδιαίτερο, αλλά για μένα που είμαι αδαής και έτυχε να γνωρίσω έναν εκ των Α-Β μου φάνηκε αρκετά καλό...

Τα νούμερα δεν είναι τυχαία. Α, και από τον ίδιο δρόμο ξεκίνησαν οι google, youtube, yahoo κτλ κτλ...
Αυτά! Μετά από 17 μέρες μόνο με δύο σεντόνια, το κρεββάτι μου εμπλουτίστηκε με πάπλωμα, καινούρια σεντόνια, και δύο μεγάλα μαξιλάρια!!! Προβλέπεται λιώσιμο!!!
Καληνύχτα!!
Γιάννης

Stanford & Academia ( No 1)

Φαντάζομαι ότι ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά είναι το ακαδημαικό επίπεδο του Stanford. Μιας και σήμερα ξεκίνησαν τα μαθήματα, επιχειρώ να κάνω μία πρώτη (και πολύ αρχική- μη εμπεριστατωμένη) προσέγγιση πριν αρχίσουν τα homeworks και είμαι αρνητικά φορτισμένος. Φυσικά, τα προσδοκώμενα standards είναι πολύ υψηλά, ανάλογα με τα δίδακτρα (κυρίως), και τη φήμη του πανεπιστημίου. Θα έλεγα λοιπόν ότι μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι κάπου στη μέση..

Το επίπεδο των καθηγητών φαίνεται αρκετά υψηλό. ´Οντας σε ένα πηγαδάκι ενός welcome session προχθές, εμφανίστηκε ένας τύπος γύρω στα 45, άνετος, άρχισε να μας μιλάει, μας ρωτούσε από που είμαστε, μας πρότεινε που να βγούμε να φάμε κτλ. Κάποια στιγμή μάλιστα κάποιος τον ρώτησε "What are you doing here?" και ο τύπος απάντησε "I am facultying". Όπως αποδείχτηκε μετά, ο τύπος είναι αυτός και έχει ιδρύσει τη Rambus η οποία κατασκευάζει τις γνωστές και πανάκριβες RDRAM. Επίσης σε ένα άλλο καλωσόρισμα εμφανίστηκε ένας τύπος ο οποίος ισχυρίστηκε ότι έχει φτιάξει την VMWare και μετά από λίγο ένας άλλος ο οποίος αντίστοιχα ισχυρίστηκε ότι έχει φτιάξει την DSL. Τέλος, μας υποδέχτηκε -ως πρύτανης- προχθές ο John Hennessy ο οποίος ανήκει στα ιερά τέρατα της αρχιτεκτονικής υπολογιστών.( Αν και κάποιος φίλος μου είπε ότι είναι λίγο ξερόλας και ενίοτε μπαρουφολόγος, παραμένει "ψαρωτικό" να είσαι σε ένα πηγαδάκι 7-8 ατόμων που όλοι τον ρωτάνε "what do you think about this", και όταν το this ήταν η εξέλιξη της apple να ξεκινάει την απάντηση λέγοντας "Steve is a great guy...").
Επίσης μου άρεσε το γεγονός ότι τα περισσότερα μαθήματα βιντεοσκοπούνται, επομένως μπορείς είτε να τα δεις real time από την τηλεόρασή στο δωμάτιο σου, είτε όποτε άλλοτε θέλεις από τον υπολογιστή σου, χωρίς να χρειάζεται να χάσεις τον πρωινό σου ύπνο και χουζούρεμα αν είναι πολύ νωρίς, έχεις ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ ( φυσικά επειδή διάβαζεις και όχι επειδή μπεκρόπινες ) και έξω βρέχει.
Στα αρνητικά τώρα, θα έλεγα ότι το κύριο είναι ότι είμαστε πάρα πολλοί. Οι πρωτοετείς μεταπτυχιακοί φοιτητές του Electrical Engineering ( χωρίς το Computer Science ) είναι 220!!Αυτό σημαίνει ότι οι καθηγητές αν και πολλοί δεν καίγονται άμεσα να σε βοηθήσουν, να δουλέψουν μαζί σου κτλ. Ο ανταγωνισμός είναι στα ύψη, και οι καθηγητές είναι αρκετά busy ( η αρνητική όψη του επιχειρηματικού νομίσματος ). Βέβαια φαντάζομαι ότι αφού καταφέρεις να μπεις σε μία ομάδα, υπάρχει πολύ καλή και τακτική επικοινωνία-συνεργασία, αλλά μέχρι τότε δεν ξέρω πώς ακριβώς δουλεύει. Για παράδειγμα θα περίμενα να έχει ένα δείπνο-γεύμα-κοκταιηλ-οτιδήποτε, όπου θα είναι όλοι οι νέοι φοιτητές και όλοι οι καθηγητές το οποίο όμως δεν έγινε. Απλά μας μάζεψαν μια μέρα στο τμήμα όπου ήταν ένας αντιπρόσωπος από κάθε εργαστήριο και έκανε μια παρουσίαση. ( ΟΚ, είχαν και ένα bbq μετά, αλλά ήταν από τις λίγες φορές που προτιμούσα αντί για μπριζόλες και κοψίδια να υπήρχαν κάποιοι καθηγητές δίπλα μου ).
Αυτά λοιπόν σαν μια αρχική πρώτη εκτίμηση του θέματος. Τα ουσιαστικά θα έρθουν σύντομα!
Γιάννης

No facebook!

Δεν έχεις facebook????? Αυτή είναι η μόδα. Όλοι το έχουν. Στην Ελλάδα νομίζω είναι πιο διαδεδομένο το hi-5, ή ίσως αυτό να έχουν μερικοί γνωστοί μου, αλλά φαντάζομαι ότι πάνω κάτω κάνουν τα ίδια πράγματα. Είπα να αντισταθώ για λίγο στο συγκεκριμένο είδος. Στις περισσότερες γνωριμίες των τελευταίων ημερών -οι οποίες είναι κάμποσες μιας και υπάρχουν συνέχεια welcome event κτλ- μέσα στις 50 πρώτες εκφράσεις που ανταλλάσω με κάποιον ( για να μην πω λέξεις και γίνω υπερβολικός ) είναι το "Do you have facebook?". Υπάρχουν μερικές φορές που για λόγους προσωπικής ισορροπίας ή λόξας κάνεις ( ή δεν κάνεις ) κάποια πράγματα τα οποία ακόμα και για σένα τον ίδιο μπορεί να μην έχουν κάποιο συγκεκριμένο υπόβαθρο, απλά προέκυψαν έτσι. Ήμουν για μικρό διάστημα σε μια μεγάλη εταιρία, και μέσα στις αρμοδιότητες της ομάδας ήταν να καθόμαστε ενίοτε αρκετά άτομα και να συζητάμε για πιθανές (δια)δικτυακές εφαρμογές οι οποίες θα μπορούσαν να "πιάσουν" και να αποφέρουν χρήματα. Άθλημα το οποίο αποδείχτηκε όχι και τόσο ευχάριστο μιας και δεν εκφράζομαι από σενάρια του τύπου "κάνω διακοπές από τον καναπέ μου" ή "είμαι στις διακοπές μου αλλά είναι μαζί μου και η θεία μου (από τον καναπέ της) που δεν μπόρεσε να έρθει επειδή μπλα μπλα μπλα". Εξακολουθώ λοιπόν να μην έχω facebook. Τουλάχιστον μέχρι να μου περάσει αυτή η λόξα..

Άγιος Φραγκίσκος ( Νο 1 )

Μόλις γύρισα από μία εξαντλητική μέρα στο San Francisco. Ζωντανή πόλη. Χώρις να έχει κάποιο συγκεκριμένο αξιοθέατο ( εκτός από την Golden Gate Bridge στην οποία θα πάω στην επόμενη επίσκεψη ), έχει μία πολύ ωραία, ζωντανή και χαρούμενη ατμόσφαιρα. Σε μερικά σοκάκια νομίζεις ότι σε λίγο θα γυριστεί ταινία. Στον ´Αγιο Φραγκίσκο λοιπόν σήμερα, είχα και την πρώτη μου κατάκτηση... με ένα θετικό και ένα αρνητικό. Το θετικό ήταν ότι ήταν μαύρου χρώματος, με πολύ καλό σώμα και αρκετά συμπαθητικό πρόσωπο. Το αρνητικό είναι ότι δεν ήταν γένους θηλυκού...
Όπως έλεγε και η επιγραφή ενός από τα ιστορικά - σύμφωνα με το Lonely Planet - μπαρ της περιοχής, "San Francisco is the perfect place because it is surrounder by reality."

Φτύστε με...

Είναι στιγμές που νιώθεις ότι η βλακεία σου και η γκαντεμιά σου είναι απύθμενη. Λοιπόν, είναι μία από αυτές τις στιγμές... Τις τελευταίες μέρες σκεφτόμουν τι θα κάνω το τελευταίο ΣΚ πριν αρχίσουν τα μαθήματα και φυσικά προσανατολιζόμουν στα δρώμενα στον Αγίο Φραγκίσκο... Έλα όμως που σήμερα έμαθα ότι έχει σε μία κοντινή πόλη (Monteray,~2 ώρες) ένα πασίγνωστο jazz festival... Και το κακό της υπόθεσης είναι ότι την Κυριακή, εμφανίζονται διαδοχικά οι Sonny Rollins και Dave Brubeck Quartet... Και ναι, τα εισητήρια έχουν εξαντληθεί.Μου αφιερώνω ολόψυχα το Take Five...
Γιάννης

Που πας ρε Καραμήτρο???

Σκάω που λέτε μύτη σε ένα μπαρ μέσα στο campus. Χαλαρός -με τον αέρα θα γνωρίσω 10 γκομενάκια στα επόμενα 5 λεπτά-, ακουμπάω ελαφρώς τον αγκώνα μου στο bar και έχω τον εξής διάλογο με τον barman:
- Hello, may i have a beer, please?
- Yes sir, what type of beer would you like?
- (βλέποντας βιαστικά τα βαρέλια): A Guinness please.
- OK sir. Could you show me your ID please?
- Hmmm, i don't have it with me actually.
- I am sorry, i cannot serve you without an ID.
Ο τύπος έφυγε χωρίς να πει τίποτα άλλο κι εγώ έμεινα να κοιτάω τις guinness σαν μ...ς..

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Που πας ρε Καραμήτρο χωρίς ταυτότητα??

Γιάννης

Forest Gump

Κατάφερα λοιπόν να φτάσω στο San Francisco. Ή καλύτερα, κοντά στο SF μιας και ακόμα δεν αξιώθηκα να πάω - μάλλον θα το κάνω το ΣΚ. Μετά από ένα αγώνα με τις βαλίτσες μου κατάφερα να φτάσω στη στάση από όπου θα 'παιρνα το λεωφορείο. Και εκεί έγινε το σκηνικό στο οποίο ένιωσα ότι κάνω γύρισμα για το remake του Forest Gump.
Φτάνει το λεωφορείο.

- Γιάννης ( κουβαλώντας - σέρνοντας δύο μεγάλες βαλίτσες, τσάντα με laptop κτλ στην πλάτη, και σαξόφωνο κάπου μεταξύ χεριού και χερουλιού βαλίτσας ): Excuse me, is this bus going to Stanford?
- Μαύρος τεράστιος οδηγός ( > 2.00μ ) γνέφοντας μου να ανέβω, μασώντας τσίχλα και μιλώντας με τρελλή προφορά: Hey man, are you gonna stay a loooong time there?

Ο τύπος γενικά αποδείχτηκε θεός, μιλούσαμε κάμποση ώρα κατά τη διάρκεια της διαδρομής και μου κέρασε και το εισητήριο. ( όχι δεν μου την έπεσε ).
Η διαδρομή μέχρι το Stanford δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Αρκετοί εώς πάρα πολλοί μεξικάνοι, κάποια σχετική φτώχεια ( βέβαια φαντάζομαι ότι αυτοί που δεν έχουν οικονομικό πρόβλημα δεν θα χρησιμοποιούν λεωφορείο ) και ενίοτε μιζέρια. Δυστυχώς ακόμα δεν έχω πετύχει τις ξανθιές με τα ψεύτικα βυζιά που κάνουν roller στην παραλία φορώντας κοντό τζιν σορτσάκι και μαγιώ.
Και φτάνω λοιπόν στο Stanford. To όποιο όντως είναι φοβερό. Το campus είναι απίστευτο, αρκετά ψαρωτικό, τεράστιο και επιβλητικό. Θα ανεβάσω και κάποιες φώτο εν καιρώ - ακόμα δεν έχω βγάλει. Είναι από τα τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής ( έρχονται αρκετά group τουριστών, το σάββατο έγιναν και τρεις γάμοι στην εκκλησία ). Επικρατεί μια σχετική νέκρα βέβαια ακόμα, μιας και τα μαθήματα αρχίζουν στις 24, αλλά φαίνεται ότι σιγά σιγά αρχίζει να μαζεύεται ο κόσμος. Μέχρι στιγμής βλέπω κυρίως Ινδούς και Κινέζους. Γνώρισα κι έναν Ινδό χθές ο οποίος είναι ΘΕΟΣ και μάλλον είναι το alter ego του Peter Sellers! Γενικά από γνωριμίες τίποτα μέχρι στιγμής αλλά από βδομάδα ξεκινά το orientation επομένως φαντάζομαι ότι θα στρώσουν τα πράγματα. Το σπίτι είναι μια χαρά και νομίζω ότι έκανα και την αγορά του αιώνα με 10$ από μία αποθήκη με μεταχειρισμένα και καινούρια πράγματα ( βλ. φώτο )

Περισσότερες λεπτομέρειες μετά το orientation week όπου θα υπάρχει και φωτογραφική υποστήριξη.
Γιάννης

Ατλάντα

Τώρα κατάλαβα αυτό που λένε ότι είναι όλα τεράστια... Και ιδίως τα αμάξια. Μια Mercedes 280 λοιπόν, θεωρείται μικρό αμάξι!!! Ο δρόμος βέβαια έχει 7 λωρίδες ανα κατεύθυνση αλλά αυτό είναι άσχετο. Η Ατλάντα όπως πληροφορήθηκα έχει τα εξής μεγαλύτερα-αξιοσημείωτα πράγματα:

• Έχει το πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Αμερικής ( επομένως πολύ πιθανόν και του κόσμου )
  
• Έχει το μεγαλύτερο aquarium του κόσμου
  
• Εδώ ιδρύθηκε το μέγιστό καταναλωτικό προιόν = Coca Cola
  
• Εδώ ξεκίνησε το CNN.
  

Κατά τα άλλα τα σπίτια είναι μέσα στο δάσος και στο πράσινο, αυλές κτλ κτλ. Ο κόσμος φαίνεται αρκετά ευχάριστος, διαθέσιμος να μιλήσει κτλ.

Πρώτη εντύπωση : Πολύ καλή!

Υ.Γ. Παραθέτω δύο φώτο.

• Η πρώτη είναι για να σας δείξω τον πιο ενδιαφέρον ζωντανό οργανισμό που έχω δει μέχρι τώρα. Δεν θυμάμαι το όνομα αλλά είναι κάτι μεταξύ ιππόκαμπου και φυλλωσιάς. Αν υπάρχει μετενσάρκωση αυτό θέλω να είμαι σε μια από τις επόμενες μου ζωές.
  
• Η δεύτερη είναι για wallpaper για τον υπολογιστή σας.
  

Γιάννης

Το Ταξίδι

Ξεκινάω λοιπόν την εξιστόρηση των γεγονότων από την αρχή. Στις 7 Σεπτέμβρη, μια μέρα πριν φύγω για Αμερική, και ενώ έπρεπε να κάνω ένα τελευταίο εμβόλιο πριν φύγω, διαπίστωσα ότι έχω πυρετό.... Το οποίο εκείνη τη στιγμή σήμαινε δύο πράγματα:

• Δε θα κάνω το εμβόλιο, το οποίο σημαίνει ότι είναι ζήτημα ημερών αν όχι ωρών να κολλήσω ηπατήτιδα-Α ( όσοι δεν έχετε μπολιαστεί αποφύγετέ με ), και
  
• Σύμφωνα με τη διάγνωση του γιατρού είναι ίωση με τα εξής χαρακτηριστικά:Διάρκεια 3 ημέρες, υψηλό πυρετό ( μέχρι 39 ) ΚΑΙ τη δεύτερη μέρα δια****ια...Να σημειώσω εδώ ότι η δεύτερη μέρα ξεκινούσε κατά τη διάρκεια της 12ωρης πτήσης..
  

Το δεύτερο τελικώς διαψεύσθηκε και έτσι δεν είχα ιδιαίτερη πνευματική διάυγεια ( καλά δεν νομίζω να πήγε πουθενά αλλού το μυαλό σας... ) στο ταξίδι.
Φτάνοντας λοιπόν στην Ατλάντα, ήρθα αντιμέτωπος με άπειρους μπάτσους. Οι οποίοι μοιάζουν σε εκπληκτικό βαθμό με όλους τους βλάκες λευκούς αμερικάνους αστυνομικούς που βλέπουμε στις ταινίες! Απίστευτη ομοιότητα λέμε - μου ήρθε να τους ζητήσω αυτόγραφο.

Στο επόμενο επεισόδιο θα περιγράψω τις εμπειρίες μου από Ατλάντα.

Γιάννης

Καλωσορίσατε...

Σκεφτόμουν εδώ και καιρό ότι πρέπει να ξεκινήσω κι εγώ να γράφω που και που σε ένα blog. Σήμερα, ακούγωντας διαδικτυακά στο ραδιόφωνο τα exit polls των εκλογών (μιας και το ΕΜΠ δεν φαίνεται ικανό να καλύψει τη ζήτηση για streaming )σε δημοφιλή γεγονότα, κατάλαβα πόσο μακρυά βρίσκομαι.. Μετά και από μία προτροπή λοιπόν, είπα να αποτυπώσω αυτή την απόσταση εδώ. Καλή ανάγνωση!