Έτσι λέγεται η ομάδα μπάσκετ των Ελλήνων στο Stanford. Αντιπροσωπεύοντας την δευτεραθλήτρια κόσμου επάξια, έχουμε μέχρι στιγμής 3 ήττες και μία ισοπαλία (δεν υπάρχουν παρατάσεις στον πρώτο γύρο).
Η εθνική μας ταυτότητα νομίζω ότι είναι πασιφανέστατη κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Καταρχήν, είναι δεδομένο ότι θα μαλώνουμε με τους αντίπαλους για τα φάουλ κτλ. ( αν και για τους περισσότερους αγώνες το σύστημα χωρίς διαιτητή δουλεύει μια χαρά, εμείς αντί να μαλώνουμε με το διαιτητή μαλώνουμε με την αντίπαλη ομάδα ).
Η στατικότητά μας είναι ασύλληπτη. Ενώ η λογική του μπάσκετ επιβάλλει ότι οι τέσσερις παίχτες που δεν έχουν την μπάλα πρέπει να κινούνται συνεχώς, εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Ο μόνος που κινείται είναι αυτός που έχει τη μπάλα, με σκοπό να πλησιάσει έναν από τους άλλους 4 που είναι ακίνητοι για να μπορέσει να πασάρει. Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που οι επιθετικές μας επιδόσεις σε κάθε αγώνα δεν ξεπερνούν τους 25 πόντους.
Στην προθέρμανση ενώ όλες οι ομάδες τρέχουν, εμείς κάνουμε σουτ από το κέντρο και συζητάμε για το τι άμυνα θα παίξουμε.
Και φυσικά, το αποκορύφωμα είναι ότι αφού έχουμε μαλώσει με όλους τους αντιπάλους και η διαφορά έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις, αρχίζουμε και μαλώνουμε μεταξύ μας. Οι λόγοι συνήθως είναι γιατί δε γίνονται σωστά τα μαρκαρίσματα, τα blockout, "γιατί δεν με υποστηρίζετε στα σφυρίγματα που ζητάω" κτλ...
Η μεγαλύτερη απόλαυση φυσικά είναι ο σχολιασμός του αγώνα μετά τη λήξη του. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος τα συμπεράσματα είναι ουσιαστικά. Πριν 3 βδομάδες χάσαμε με 20 πόντους, αλλά καταλήξαμε στο ότι παίξαμε καλά αλλά χάσαμε από δικές μας μαλακίες. Προχθές, χάσαμε με 25 πόντους. 3 λεπτά πριν το τέλος, χάναμε με 30, αλλά α) επειδή οι αντίπαλοι προσπαθούσαν να κάνουν show και β) επειδή έτυχε να σκοράρουμε σε τρεις συνεχόμενες επιθέσεις, μειώσαμε στους 25. Και ένας συμπαίκτης κατέληξε: "Είδατε στο τέλος που πιέσαμε ότι τη ρίξαμε τη διαφορά?" ( το σχόλιο ενός ΑΕΚτσή ότι αυτό είναι τυπικό σχόλιο Παναθηναικού οπαδού κρίθηκε πετυχημένο από τους μη Παναθηναικούς οπαδούς).
Την Τρίτη είναι ο τελευταίος αγώνας για το φετινό πρωτάθλημα. Έχουμε πάρει όρκο νίκης...
Η εθνική μας ταυτότητα νομίζω ότι είναι πασιφανέστατη κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Καταρχήν, είναι δεδομένο ότι θα μαλώνουμε με τους αντίπαλους για τα φάουλ κτλ. ( αν και για τους περισσότερους αγώνες το σύστημα χωρίς διαιτητή δουλεύει μια χαρά, εμείς αντί να μαλώνουμε με το διαιτητή μαλώνουμε με την αντίπαλη ομάδα ).
Η στατικότητά μας είναι ασύλληπτη. Ενώ η λογική του μπάσκετ επιβάλλει ότι οι τέσσερις παίχτες που δεν έχουν την μπάλα πρέπει να κινούνται συνεχώς, εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Ο μόνος που κινείται είναι αυτός που έχει τη μπάλα, με σκοπό να πλησιάσει έναν από τους άλλους 4 που είναι ακίνητοι για να μπορέσει να πασάρει. Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που οι επιθετικές μας επιδόσεις σε κάθε αγώνα δεν ξεπερνούν τους 25 πόντους.
Στην προθέρμανση ενώ όλες οι ομάδες τρέχουν, εμείς κάνουμε σουτ από το κέντρο και συζητάμε για το τι άμυνα θα παίξουμε.
Και φυσικά, το αποκορύφωμα είναι ότι αφού έχουμε μαλώσει με όλους τους αντιπάλους και η διαφορά έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις, αρχίζουμε και μαλώνουμε μεταξύ μας. Οι λόγοι συνήθως είναι γιατί δε γίνονται σωστά τα μαρκαρίσματα, τα blockout, "γιατί δεν με υποστηρίζετε στα σφυρίγματα που ζητάω" κτλ...
Η μεγαλύτερη απόλαυση φυσικά είναι ο σχολιασμός του αγώνα μετά τη λήξη του. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος τα συμπεράσματα είναι ουσιαστικά. Πριν 3 βδομάδες χάσαμε με 20 πόντους, αλλά καταλήξαμε στο ότι παίξαμε καλά αλλά χάσαμε από δικές μας μαλακίες. Προχθές, χάσαμε με 25 πόντους. 3 λεπτά πριν το τέλος, χάναμε με 30, αλλά α) επειδή οι αντίπαλοι προσπαθούσαν να κάνουν show και β) επειδή έτυχε να σκοράρουμε σε τρεις συνεχόμενες επιθέσεις, μειώσαμε στους 25. Και ένας συμπαίκτης κατέληξε: "Είδατε στο τέλος που πιέσαμε ότι τη ρίξαμε τη διαφορά?" ( το σχόλιο ενός ΑΕΚτσή ότι αυτό είναι τυπικό σχόλιο Παναθηναικού οπαδού κρίθηκε πετυχημένο από τους μη Παναθηναικούς οπαδούς).
Την Τρίτη είναι ο τελευταίος αγώνας για το φετινό πρωτάθλημα. Έχουμε πάρει όρκο νίκης...
1 σχόλιο:
xaxaxaxa!πολυ καλο το post!
Δημοσίευση σχολίου