Σε δύο ώρες και 42 λεπτά περιμένω το λεωφορείο για αεροδρόμιο. Θα είναι 4 το πρωί - Pacific Time. Λογικά, μετά από 26-27 ώρες θα πρέπει να απολαμβάνω μια τσιπούρα αλανιάρα, ελπίζω με τη συνοδεία πατατοσαλάτας, μελιτζανοσαλάτας, ή κάτι σχετικό. Βρίσκομαι μερικώς υπό την επίρροια αλκοόλ, και το τελευταίο ίσως post για το 2007 έχει ως κύριο σκοπό να ξοδευτούν κάποια λεπτά από τις 2 και 40 πλέον...
Το Σαββατοκύριακο πέρασε πολύ ωραία. Ξεκίνησε Παρασκευή βράδυ με αγώνα Golden State Warriors - L.A. Lakers. Εντάξει μωρέ, καλά ήτανε, αλλά σαν το Αλεξάνδρειο δεν έχει... Το θέαμα ήταν πολύ καλό, προέκυψε και derby (108-106 υπέρ των Warriors), αλλά η ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι συμμετέχουν αρκετά οι Αμερικάνοι, βρίζουν ( όχι οργανωμένα, αλλά έστω ο καθένας μόνος του ), μαλώνουν και λίγο μεταξύ τους... πλάκα είχε. Δίπλα μου καθόταν ένα ζευγάρι. Ο τύπος από το L.A. και φανατικός Lakers, και η τύπισσα Warriors αλλά επίσης πορωμένη γιατί έπαιζε στο κολλεγιακό γυναικείο πρωτάθλημα. Βριζόντουσαν όλη την ώρα, και ένιωθα και κάτι υποχθόνιες αγκωνιές που του έριχνε όταν αυτός το παράκανε με σχόλια. Είχαν πιάσει και κουβέντα με τους πίσω, και από ότι κατάλαβα στο τέλος, είχαν βάλει και στοίχημα, γιατί ο L.A. στο τέλος του αγώνα δεν μιλιόταν, αφού εκτός από το ματς έχασε και 100$.
Χθες πέρασα τη μέρα στο Σαν Φρανσίσκο. Μάλλον είχα αρκετό καιρό να πάω σε μια φυσιολογική - μη αποστειρωμένη - πόλη. Το κατάλαβα όταν κατέβηκα από το τρένο και είδα κόσμο παντού, θόρυβο, μποτιλιάρισμα, και λίγο παραπέρα δύο άστεγους να μη μπορούν να συμμεριστούν τη γιορτινή διάθεση των υπολοίπων.
Φοβερή πόλη το Σ.Φ. Δεν ξέρω αν ήταν λόγω Χριστουγέννων, αλλά είχε φοβερή ατμόσφαιρα. Μουσικοί παντού, το τραμ διασχίζει όλους τους λόφους της πόλης (το τραμ είναι από τα βασικά αξιοθέατα της πόλης, ένα βαγόνι το οποίο το χειρίζεται εντελώς manual ένας τύπος με δύο μοχλούς και ο μισός κόσμος κρεμιέται από έξω), διάφορες γέφυρες που διασχίζουν τον κόλπο, η συνοικία με τους ουρανοξύστες εντυπωσιακή, άπειρα μπαράκια και καφέ.. Σε κάποια φάση, ήθελα να πιω ένα καφέ και θυμόμουν ένα σοκάκι με ένα ωραίο μαγαζί που είχα σταμπάρει παλιότερα. Πλησιάζοντας άκουσα θόρυβο να έρχεται από το σοκάκι, και χάρηκα θεωρώντας ότι έκανα την καλύτερη επιλογή. Και όταν ξαφνικά έστριψα, το σοκάκι αποτελούνταν από εμένα και γύρω στους 300 Άι Βασίληδες.. Και ρε γαμώτο, όχι δώρο, ούτε μια μπύρα δεν με κέρασαν... Πώς να πιστέψω μετά στον Άγιο??
Μάλλον πρέπει να τελειώσει αυτό το post κάπου εδώ, μιας και ολοκλήρωσε - συνδυαζόμενο με κάποια "νεκρά" διαστήματα και λίγο κρασί ακόμα - το σκοπό του. Μένει ίσα ίσα χρόνος για μάζεμα χαρτιών, τελευταίο έλεγχο βαλιτσών και αναχώρηση!!
Καλή αντάμωση,
Γ.
Το Σαββατοκύριακο πέρασε πολύ ωραία. Ξεκίνησε Παρασκευή βράδυ με αγώνα Golden State Warriors - L.A. Lakers. Εντάξει μωρέ, καλά ήτανε, αλλά σαν το Αλεξάνδρειο δεν έχει... Το θέαμα ήταν πολύ καλό, προέκυψε και derby (108-106 υπέρ των Warriors), αλλά η ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι συμμετέχουν αρκετά οι Αμερικάνοι, βρίζουν ( όχι οργανωμένα, αλλά έστω ο καθένας μόνος του ), μαλώνουν και λίγο μεταξύ τους... πλάκα είχε. Δίπλα μου καθόταν ένα ζευγάρι. Ο τύπος από το L.A. και φανατικός Lakers, και η τύπισσα Warriors αλλά επίσης πορωμένη γιατί έπαιζε στο κολλεγιακό γυναικείο πρωτάθλημα. Βριζόντουσαν όλη την ώρα, και ένιωθα και κάτι υποχθόνιες αγκωνιές που του έριχνε όταν αυτός το παράκανε με σχόλια. Είχαν πιάσει και κουβέντα με τους πίσω, και από ότι κατάλαβα στο τέλος, είχαν βάλει και στοίχημα, γιατί ο L.A. στο τέλος του αγώνα δεν μιλιόταν, αφού εκτός από το ματς έχασε και 100$.
Χθες πέρασα τη μέρα στο Σαν Φρανσίσκο. Μάλλον είχα αρκετό καιρό να πάω σε μια φυσιολογική - μη αποστειρωμένη - πόλη. Το κατάλαβα όταν κατέβηκα από το τρένο και είδα κόσμο παντού, θόρυβο, μποτιλιάρισμα, και λίγο παραπέρα δύο άστεγους να μη μπορούν να συμμεριστούν τη γιορτινή διάθεση των υπολοίπων.
Φοβερή πόλη το Σ.Φ. Δεν ξέρω αν ήταν λόγω Χριστουγέννων, αλλά είχε φοβερή ατμόσφαιρα. Μουσικοί παντού, το τραμ διασχίζει όλους τους λόφους της πόλης (το τραμ είναι από τα βασικά αξιοθέατα της πόλης, ένα βαγόνι το οποίο το χειρίζεται εντελώς manual ένας τύπος με δύο μοχλούς και ο μισός κόσμος κρεμιέται από έξω), διάφορες γέφυρες που διασχίζουν τον κόλπο, η συνοικία με τους ουρανοξύστες εντυπωσιακή, άπειρα μπαράκια και καφέ.. Σε κάποια φάση, ήθελα να πιω ένα καφέ και θυμόμουν ένα σοκάκι με ένα ωραίο μαγαζί που είχα σταμπάρει παλιότερα. Πλησιάζοντας άκουσα θόρυβο να έρχεται από το σοκάκι, και χάρηκα θεωρώντας ότι έκανα την καλύτερη επιλογή. Και όταν ξαφνικά έστριψα, το σοκάκι αποτελούνταν από εμένα και γύρω στους 300 Άι Βασίληδες.. Και ρε γαμώτο, όχι δώρο, ούτε μια μπύρα δεν με κέρασαν... Πώς να πιστέψω μετά στον Άγιο??
Μάλλον πρέπει να τελειώσει αυτό το post κάπου εδώ, μιας και ολοκλήρωσε - συνδυαζόμενο με κάποια "νεκρά" διαστήματα και λίγο κρασί ακόμα - το σκοπό του. Μένει ίσα ίσα χρόνος για μάζεμα χαρτιών, τελευταίο έλεγχο βαλιτσών και αναχώρηση!!
Καλή αντάμωση,
Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου