Καταρχήν, Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες!!
Κατά τα άλλα η ζωή κυλάει ήρεμα. Αισίως χθες το 70% του ακαδημαικού quarter πέρασε στο παρελθόν, ενώ το υπόλοιπο 30 θα ακολουθήσει την επόμενη Πέμπτη! Επικρατεί λοιπόν ένα αίσθημα σχετικής χαλάρωσης μετά από κάμποσο καιρό.
Το πιο αξιοσημείωτο του τελευταίου μήνα είναι ένα τριήμερο ( στα πλαίσια του Thanks Giving ) στο Las Vegas. Μετά από μία απίστευτα ανιαρή διαδρομή 600Km κυρίως μέσα από έρημο (στην αρχή μου φάνηκε ενδιαφέρουσα η ιδέα της έρημου, αλλά μετά από 5 λεπτά η ύπαρξη μόνο χώματος και κάκτου στο οπτικό σου πεδίο γίνεται κουραστική) φτάσαμε στο περιβόητο Vegas, το οποίο είναι στην ουσία ένας δρόμος στη μέση της ερήμου με ξενοδοχεία σε κάθε μεριά τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους με γέφυρες, υπόγεια, τραμ κτλ. Κάθε ξενοδοχείο έχει ένα θέμα (Paris, New York, Venice,Excalibur...) και εσωτερικά υπάρχουν εστιατόρια, club, casino, bar, cafe, μαγαζιά και ότι άλλο έρχεται στο μυαλό. Υπερχλιδή σε πολύ λογικές τιμές (ευελπιστούν ότι θα σου πάρουν τα λεφτά στο καζίνο). Από τα highlight της εκδρομής ήταν ένα show του Circue de Soleil (εκπληκτικό αν το πετύχετε πουθενά μην το χάσετε) και μια βόλτα στο Grand Canyon. To Grand Canyon είναι επίσης εντυπωσιακό αλλά αυτοί που διαχειρίζονται το συγκεκριμένο viewpoint που επισκεφθήκαμε ήταν τραγικοί με αποκορύφωμα έναν "παραδοσιακό Ινδιάνο" της περιοχής ο οποίος χόρευε το χωρό της βροχής με φτερά, γυαλιά ηλίου και αθλητικό παπούτσι Nike...
Και τέλος, για να επιβεβαιωθεί ακόμα μια φορά η ρήση ότι παντού υπάρχει ένας μύθος, στο δρόμο της επιστροφής βρήκαμε στη μέση της ερήμου παραδοσιακό ελληνικό εστιατόριο με αρχαιοελληνικές κολώνες, καφέ Λουμίδη, φοβερές ατάκες σε όλους τους τοίχους και την κωδική ονομασία The Mad Greek...
Γ.
Κατά τα άλλα η ζωή κυλάει ήρεμα. Αισίως χθες το 70% του ακαδημαικού quarter πέρασε στο παρελθόν, ενώ το υπόλοιπο 30 θα ακολουθήσει την επόμενη Πέμπτη! Επικρατεί λοιπόν ένα αίσθημα σχετικής χαλάρωσης μετά από κάμποσο καιρό.
Το πιο αξιοσημείωτο του τελευταίου μήνα είναι ένα τριήμερο ( στα πλαίσια του Thanks Giving ) στο Las Vegas. Μετά από μία απίστευτα ανιαρή διαδρομή 600Km κυρίως μέσα από έρημο (στην αρχή μου φάνηκε ενδιαφέρουσα η ιδέα της έρημου, αλλά μετά από 5 λεπτά η ύπαρξη μόνο χώματος και κάκτου στο οπτικό σου πεδίο γίνεται κουραστική) φτάσαμε στο περιβόητο Vegas, το οποίο είναι στην ουσία ένας δρόμος στη μέση της ερήμου με ξενοδοχεία σε κάθε μεριά τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους με γέφυρες, υπόγεια, τραμ κτλ. Κάθε ξενοδοχείο έχει ένα θέμα (Paris, New York, Venice,Excalibur...) και εσωτερικά υπάρχουν εστιατόρια, club, casino, bar, cafe, μαγαζιά και ότι άλλο έρχεται στο μυαλό. Υπερχλιδή σε πολύ λογικές τιμές (ευελπιστούν ότι θα σου πάρουν τα λεφτά στο καζίνο). Από τα highlight της εκδρομής ήταν ένα show του Circue de Soleil (εκπληκτικό αν το πετύχετε πουθενά μην το χάσετε) και μια βόλτα στο Grand Canyon. To Grand Canyon είναι επίσης εντυπωσιακό αλλά αυτοί που διαχειρίζονται το συγκεκριμένο viewpoint που επισκεφθήκαμε ήταν τραγικοί με αποκορύφωμα έναν "παραδοσιακό Ινδιάνο" της περιοχής ο οποίος χόρευε το χωρό της βροχής με φτερά, γυαλιά ηλίου και αθλητικό παπούτσι Nike...
Και τέλος, για να επιβεβαιωθεί ακόμα μια φορά η ρήση ότι παντού υπάρχει ένας μύθος, στο δρόμο της επιστροφής βρήκαμε στη μέση της ερήμου παραδοσιακό ελληνικό εστιατόριο με αρχαιοελληνικές κολώνες, καφέ Λουμίδη, φοβερές ατάκες σε όλους τους τοίχους και την κωδική ονομασία The Mad Greek...
Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου