Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Διάφορα Άλλα

Έφτασε σήμερα ένα πακέτο απο Ελλάδα με δύο νεα ΣιΝτι από αγαπημένους καλλιτέχνες, και με την ευκαιρία της ακρόασης συνδυάζω λίγο κρασί με μερικά νέα των τελευταίων εβδομάδων.

Τέλη Μαρτίου πήγα για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη όπου και κάθισα μία βδομάδα. Με κάμποσο τρέξιμο και περιορισμό εντός Μανχάταν, είδα πάνω κάτω όσα ήθελα να δω. Από τα highlights ήταν η όπερα (Cavaleria Rusticana), η gospel λειτουργία σε εκκλησία του Χάρλεμ, και το bar Back Room (βλ. φώτο). Το Back Room άνοιξε το 1920 επί ποτοαπαγόρευσης και μέχρι το 1932 ήταν παράνομο, με επισκέπτες σαν το Αλ Καπόνε και διάφορους άλλους κυρίους που μου ονομάτισε ο ιδιοκτήτης αλλά δεν γνώριζα και δεν έχω συγκρατήσει το όνομα. Διατηρεί μέχρι σήμερα αυτό τον χαρακτήρα. Είναι κρυμμένο στον ακάλυπτο μιας πολυκατοικίας, χωρίς καμία σήμανση παρά μόνο το συνθηματικό "Toy store -> go to side door", σε μια βιτρίνα με παλιά παιχνίδια. Η πρόσβαση είναι μέσα από μια μικρή καγκελόπορτα, ένα χαμηλοτάβανο διάδρομο μερικών μέτρων, και μια παλία μεταλλική σκάλα στον κατά τα άλλα εγκαταλελλημένο ακάλυπτο. Το εσωτερικό όμως αποζημιώνει πλήρως. Φανταστικός χώρος με ξύλο και κόκκινη βελούδινη ταπετσαρία, jazz μουσικό background, καναπέδες και ποτά σερβιρισμένα σε κούπες τσαγιού για ξεκάρφωμα. Ξεχωριστή στιγμή όταν κάποιος του μαγαζιού άνοιξε την "βιβλιοθήκη" που φαίνεται δίπλα μου στη φωτογραφία για να μπει στο μυστικό δωμάτιο/έξοδο πίσω από αυτήν. Από ότι μας είπαν μετά το μαγαζί έχει υπόγειες στοές για φυγάδευση..

Τους τελευταίους 4 μήνες ασχολούμαι αρκετά με ένα event που οργανώνουμε στο Στάνφορντ σχετικά με την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Όταν ξεκίνησα είχα πλήρη άγνοια της κατάστασης, αλλά με μεγάλη χαρά είδα ότι υπάρχει αρκετή κινητικότητα και αξιόλογοι άνθρωποι που έχουν όραμα. Υπήρξε έντονο ενδιαφέρον και από Ελλάδα και Αμερική και καταλήξαμε στο να οργανώσουμε ένα workshop στο Stanford στις 2 Μαίου, με κόσμο από Ελλάδα και Αμερική. Σκοπός να ενημερώσει τους εν Αμερική για την κατάσταση στην Ελλάδα, και να συζητήσουμε τρόπους για την συνεργασία των δύο πλευρών. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ . Γελάω όταν σκέφτομαι ότι αύριο θα κάνω post στο site του Hell.A.S. (Hellenic Assosiation at Stanford) για τα πασχαλινά activities και η ανακοίνωση για το event επιχειρηματικότητας θα βρίσκεται ανάμεσα στις ανακοινώσεις για το Πάσχα και το BBQ της Τσικνοπέμπτης... Σουρεάλ...

Φτάσαμε και στο Πάσχα λοιπόν.. Το επόμενο ΠΣΚ αναμένεται ευχάριστο, διασκεδαστικό και φορτωμένο με αυγά, αρνιά, σκάψιμο λάκου, κοκορέτσι, κοντοσούβλια, σουβλίσματα κτλ.

Το Μάρτη μαζί με το χειμερινό τρίμηνο, τέλειωσε και η μαστερική μου θητεία στο Στάνφορντ, μιας και τέλειωσα με τα απαιτούμενα για το πτυχίο. Μαζί με αυτό ξεκίνησε κι ένα μεγάλο βήμα ... Αν και πάντα προσπαθούσα να είμαι επιφυλακτικός, όλες μου οι κινήσεις-σκέψεις πήγαιναν στο να κάνω διδακτορικό (ή τουλάχιστον να το ξεκινήσω), όπερ και εγένετο. Η αίτηση μου για να μπω στο PhD πρόγραμμα του Electrical Engineering βρίσκεται κάπου στα κατάστιχα του registrar office, και ελπίζω μέσα στις επόμενες 10 μέρες να πάρω το ΟΚ (από όσο ξέρω είναι τυπική διαδικασία εφόσον υπάρχει advisor..).

Και παρέα με αυτό, η πρόταση για όσους θέλουν ναι επισκεφτούν το Bay Area παραμένει ανοιχτή για κάποιο διάστημα ακόμα, κι εγώ πάω να συνεχίσω την οινοποσία έξω μιας και είναι Παρασκευή βράδυ..




Γ.

Joshua Redman

Το προηγούμενο Σάββατο ρέμβαζα ανέμελος τα δέντρα που καλύπτουν τη θέα από το παράθυρό μου [1], όταν συνηδειτοποίησα ότι εδώ και καιρό δεν έχω ακούσει κάτι που να με ταρακουνίσει μουσικά. Θυμήθηκα τον Joshua Redman που μου είχαν προτείνει οι Βαρκελώνιοι φίλοι μου τα Χριστούγεννα και τον οποίο είχα αγνοήσει/ξεχάσει. Με τη βοήθεια της τύχης, το πρώτο αποτέλεσμα στο google με οδήγησε στη σελίδα του προσωπικού του site που αναφέρεται στο tour του, όπου και είδα ότι το σκ έπαιζε στην ευρύτερη γειτονιά μου.
Τα μάζεψα λοιπόν και πήγα Κυριακή απόγευμα στο Oakland. Είχα καιρό να κοιτάω κάποιον σαν χάνος με ανοιχτό το στόμα και να γελάω..
Ο τύπος είναι απλά εκπληκτικός. Στα πάντα. Μουσική, τεχνική, μελωδίες, γρουβ, σκηνική παρουσία, πειραματισμούς, συναίσθημα. Είναι φοβερό πώς ισορροπεί όλα τα παραπάνω και βγάζει όλο αυτό το αποτέλεσμα. Μου έχουν μείνει στο μυαλό κάτι ινδοανατολίτικα περάσματα από ένα τραγούδι αφιερωμένο στη μητέρα του, και το εκπληκτικο tongue slap .
Δεν έχω λόγια. Απλά ακούστε τον..

Γ.

[1] ποιητικός τρόπος για να εκφράσει κανείς τον κνησμό που συνδυάζεται με την ανδρική φύση...