Pandora Stations

Τις προάλλες ταξινόμησα λίγο τους σταθμούς μου στο Pandora. Όχι τίποτα σπουδαίο, απλά το μετέφερα από ένα συνοθύλευμα συγκροτημάτων σε (ελαφρώς) πιο δομημένη κατηγοριοποίηση. Όλοι κινούνται γύρω από διαφορετικές εκφάνσεις της jazz.
Όποιος θέλει (και δεν έχει IP restrictions) μπορεί να ρίξει μια ματιά εδώ.
Σχόλια για επιπλεόν groups, artists κτλ, ευπρόσδεκτα!

Γ.

Jazz και Χορός

Υπάρχουν διάφορα γούστα σχετικά με τη jazz (βαρετή, πολύπλοκη, έτσι κι έτσι, φοβερή κτλ). Ανεξαρτήτως αυτών όμως, οι περισσότεροι συμφωνούμε στο ότι σε γενικές γραμμές δεν χορεύεται... Και είναι λογικό να αναρωτηθεί κάποιος γιατί, μιας και ένα από τα βασικά συστατικά της επιτυχίας είναι το groove...

Πίσω στην 4η Ιουλίου 1900... Γεννιέται ο Louis Armstrong, ίσως ο πιο γνωστός jazzman μέχρι σήμερα. η 4η Ιουλίου (Independence Day - η εθνική γιορτή των Αμερικάνων) δεν είναι απλή σύμπτωση. Ο Louis, Αφροαμερικάνος με σκλάβους προγόνους, χωρίς πατέρα και με ιερόδουλη μητέρα δεν έχει πιστοποιητικό γέννησης. Και όταν φτάνει να βγάλει ταυτότητα είναι ελεύθερος να διαλέξει ημερομηνία. Πολλοί ( ιδίως μαύροι ) διαλέγουν αυτή την ημερομηνία νομίζοντας ότι θα ενσωματωθούν καλύτερα στη χώρα.. Μαζί με τον Louis μεγαλώνει και η jazz. Αρχίζει και γίνεται δημοφιλής, ιδίως στους Αφροαμερικάνικους κύκλους. Ο κόσμος πηγαίνει στα clubs & bars, τους ακούει και χορεύει με τη jazz. Σιγά σιγά γίνεται όλο και πιο δημοφιλής και φτάνει και στα λευκά αυτιά της εποχής. Διασκεδάζουν και αυτοί, αλλά η jazz εξακολουθεί να είναι κομμάτι των μαύρων..
Και φτάνουμε σε ένα σημείο όπου η μουσική έχει ωριμάσει και η άρχουσα λευκή τάξη θέλει να την οικειοποιηθεί και να την φέρει στα δικά της standards. Αλλά πια είναι αυτά? Οι Αμερικάνοι αν και βελτιώνουν το επίπεδο ζωής τους συνεχώς, δεν είναι συμφιλιωμένοι με την σύντομη ιστορία τους. Βλέπουν το παρελθόν της Ευρώπης και της Ασίας και νιώθουν μειωνεκτικά. Διαλέγουν λοιπόν, ένα καταξιωμένο ευρωπαικό πρότυπο, την κλασσική μουσική. Μουσική που ξεκίνησε να ακούγεται στις εκκλησίες και το σπίτι του αυτοκράτορα και λόγω της επισημότητας της κατάστασης, ο κόσμος θεώρησε ότι είναι καλύτερο να την ακούει καθιστός. Καλλιεργείται η ιδέα ότι την καλή μουσική πρέπει να κάθεσαι και να την ακούς προσεχτικά σαν χάνος. Και κάπως έτσι, φτάνουμε στην σημερινή κατάσταση που κορυφαίοι μουσικοί του είδους δίνουν συναυλίες σε concert halls, θεάτρα κτλ...

Από συζήτηση με τον Loren Schoenberg,
διευθυντή του Jazz Museum in Harlem

Γ.


υγ. Ο Herbie Hancock στο μέγαρο μουσικής στην Αθήνα ....?? Ο Maceo Parker σε θέατρο??

Logicomix και To Παράδοξο του Russell

Στις γιορτές διάβασα το Logicomix, μία προσπάθεια των Απ. Δοξιάδη και Χρ. Παπαδημητρίου να αφηγηθούν μέσα από κόμιξ ένα κομμάτι της ιστορίας για την προσπάθεια θεμελίωσης των μαθηματικών. Με ένα παράλληλο ταξίδι στην σύγχρονη Αθήνα και τους κορυφαίους μαθηματικούς κύκλους του 19ου και 20ου αιώνα οι συγγραφείς μας γνωρίζουν τα πρόσωπα και τις ιδέες που οδήγησαν στην γέννηση της λογικής, προάγγελο των υπολογιστών όπως τους ξέρουμε σήμερα. Πολύ ωραίο και ευχάριστο βιβλίο, το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Μου έμεινε στο μυαλό το Παράδοξο του Russell, το οποίο αποτέλεσε τεράστιο εμπόδιο στο να εδραιωθεί η θεωρία συνόλων σαν βάση για τα μαθηματικά. Το περιγράφω με ένα παράδειγμα...

Χωρίζουμε όλα τα βιβλία του κόσμου σε δύο κατηγορίες, τα αυτοαναφορικά (βιβλία τα οποία αναφέρονται στον εαυτό τους), και τα μη αυτοαναφορικά. Γράφουμε λοιπόν ένα καινούριο βιβλίο το οποίο αναφέρει όλα τα μη αυτοναφορικά βιβλία.

Το ερώτημα : Περιέχει τον εαυτό του?

Γιάννης

Twitter Revisited

Είχα γράψει σε παλιότερο post ότι δεν μου πολυαρέσει η ιδέα του twitter και το πως το χρησιμοποιεί ο κόσμος. Δύο μήνες αργότερα, διαψεύδομαι πλήρως από τα γεγονότα. Δύο βαρβάτα παραδείγματα η ενημέρωση-οργάνωση σχετικά με τις πορείες και τα επεισόδια στην Ελλάδα, και ενημέρωση από το Υπ. Αμυνας του Ισραήλ για τα πολεμικά τους κατορθώματα..

Γ.

υ.γ. εξακολουθούν να μου τη σπάνε αυτοί που με ενημερώνουν ότι τους βγήκε ανάλατο το φαγητό.