Το φετινό ήταν από τα καλύτερα "πάσχατα", και σίγουρα αυτό με τις περισσότερες εμπειρίες.
Χάρη σε προηγούμενους Έλληνες φοιτητές ο εορτασμός θεωρείται κεκτημένο και τηρείται κάθε χρόνο στο χώρο του πανεπιστημίου.
Ξεκινώντας από το Σάββατο του Λαζάρου, στο εργαστήριο των μηχανολόγων έγινε το απαραίτητο ρετουσάρισμα στις περσινές σούβλες και φτιάχτηκε μία καινούρια έτσι ώστε ένα κοντοσούβλι να κάνει παρέα στα δύο αρνιά και στο κοκορέτσι.
Το επόμενο στάδιο ήταν την Πέμπτη. Αγοράσαμε 108 αυγά. 105 από αυτά είχαν την τύχη να βράσουν. 90 είχαν την τύχη να βαφτούν.
Η Μ. Παρασκευή ήταν το κορύφωμα. Σε αντίθεση με τις διδαχές της Εκκλησίας περί απόλυτης απραξίας και προσευχής, είχαμε ραντεβού στις 7:30 το πρωί σε ένα πάρκινγκ στην εθνική οδό για να πάρουμε τα αρνιά. Ο dealer ακούει στο όνομα Mike Σκαρμούτσος, ελληνας που είναι στην περιοχή από το '69 και ξέρει τα κατατόπια. Δεν είχα καταλάβει τη διαδικασία... Μετά από 2 ώρες (στάση για καφέ σε φιλικό σπίτι + οδήγηση) φτάσαμε σε μια περιοχή με αγροκτήματα κτλ.. Μας υποδέχτηκε μια οικογένεια "Πορτουγιέζων", και αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, ο πάτερ φαμίλιας είπε :
Μ. Σάββατο.. Ομάδα 1: Μαγειρίτσα - Πίτες (ακολούθησε αντίστοιχο event μετά την Ανάσταση). Ομάδα 2: Δέσιμο αρνιών - κοκορέτσι. Ομάδα 3: Σκάψιμο λάκου. Μεγαλειώδης στιγμές καθώς περπατούσαμε στο campus με δύο σούβλες στα χέρια (και τα αρνιά πάνω). Μια κινέζα είχε την ατυχία να πέσει επάνω μας στη γωνία του διαδρόμου και άρχισε να επικαλείται το θεό...
Διεπίστωσα επίσης, ότι ίσως να ήταν η πρώτη φορά που μπαίνω Μ.Π. και Μ.Σ. στην εκκλησία. Η λειτουργία είναι εναλλάξ σε ελληνικά και αγγλικά για να κρατιούνται οι ισορροπίες.
Οι όποιες αμφιβολίες είχα σχετικά με το αν θα μπορούσα να φάω τα ζωντανά που είδα πριν δύο μέρες να λιάζονται ανέμελα, εξανεμίστηκαν όταν άρχισαν να παίρνουν χρώμα...
Χάρη σε προηγούμενους Έλληνες φοιτητές ο εορτασμός θεωρείται κεκτημένο και τηρείται κάθε χρόνο στο χώρο του πανεπιστημίου.
Ξεκινώντας από το Σάββατο του Λαζάρου, στο εργαστήριο των μηχανολόγων έγινε το απαραίτητο ρετουσάρισμα στις περσινές σούβλες και φτιάχτηκε μία καινούρια έτσι ώστε ένα κοντοσούβλι να κάνει παρέα στα δύο αρνιά και στο κοκορέτσι.
Το επόμενο στάδιο ήταν την Πέμπτη. Αγοράσαμε 108 αυγά. 105 από αυτά είχαν την τύχη να βράσουν. 90 είχαν την τύχη να βαφτούν.
Η Μ. Παρασκευή ήταν το κορύφωμα. Σε αντίθεση με τις διδαχές της Εκκλησίας περί απόλυτης απραξίας και προσευχής, είχαμε ραντεβού στις 7:30 το πρωί σε ένα πάρκινγκ στην εθνική οδό για να πάρουμε τα αρνιά. Ο dealer ακούει στο όνομα Mike Σκαρμούτσος, ελληνας που είναι στην περιοχή από το '69 και ξέρει τα κατατόπια. Δεν είχα καταλάβει τη διαδικασία... Μετά από 2 ώρες (στάση για καφέ σε φιλικό σπίτι + οδήγηση) φτάσαμε σε μια περιοχή με αγροκτήματα κτλ.. Μας υποδέχτηκε μια οικογένεια "Πορτουγιέζων", και αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, ο πάτερ φαμίλιας είπε :
"Come on and pick up what you want..."
Διασχίσαμε τη φάρμα η οποία είχε γουρούνια, κατσίκια, αγελάδες και φτάσαμε στο τέλος στα αρνιά. Έβαλα τη "μαύρη κουκούλα", διάλεξα δύο θηλυκά (συμβούλη από κύριο Mike για να μη μυρίζουν) και μετά ανέλαβε ο γιος-Πορτουγιέζος με λάσο.Η συνέχεια στα εσωτερικά δωμάτια της φάρμας με τους ιδιοκτήτες να γδέρνουν κι εγώ να μελετάω την τέχνη του M.S. στο καθάρισμα-γύρισμα εντέρου για κοκορέτσι.Μ. Σάββατο.. Ομάδα 1: Μαγειρίτσα - Πίτες (ακολούθησε αντίστοιχο event μετά την Ανάσταση). Ομάδα 2: Δέσιμο αρνιών - κοκορέτσι. Ομάδα 3: Σκάψιμο λάκου. Μεγαλειώδης στιγμές καθώς περπατούσαμε στο campus με δύο σούβλες στα χέρια (και τα αρνιά πάνω). Μια κινέζα είχε την ατυχία να πέσει επάνω μας στη γωνία του διαδρόμου και άρχισε να επικαλείται το θεό...
Διεπίστωσα επίσης, ότι ίσως να ήταν η πρώτη φορά που μπαίνω Μ.Π. και Μ.Σ. στην εκκλησία. Η λειτουργία είναι εναλλάξ σε ελληνικά και αγγλικά για να κρατιούνται οι ισορροπίες.
Οι όποιες αμφιβολίες είχα σχετικά με το αν θα μπορούσα να φάω τα ζωντανά που είδα πριν δύο μέρες να λιάζονται ανέμελα, εξανεμίστηκαν όταν άρχισαν να παίρνουν χρώμα...
1 σχόλιο:
BROTHER, YPOVALLO TAPEINA TA SEVI MOU!!
Δημοσίευση σχολίου