Εποτυχία

Τον τελευταίο καιρό βρίσκομαι ισοπίθανα μεταξύ "αποτυχίας" και "επιτυχίας". Μιας και αρκετές σκέψεις πλέον γίνονται σε ένα αγγλοελληνικό μείγμα, μου τράβηξε το ενδιαφέρον ο ρόλος του συνθετικού "τύχη" σε συναφείς και αντίθετες λέξεις στα ελληνικά.

επιτυχία, αποτυχία, ευτυχία, δυστυχία...
vs
success, failure, happiness, sadness

Η εποτυχία (λέξη δικιάς μου επιννόησης η οποία αναφέρεται ταυτόχρονα σε επιτυχία και αποτυχία) , στηρίζεται κυρίως στην τελική έκβαση των πραγμάτων. Η τύχη παίζει αναμφισβήτητα τεράστιο ρόλο σε αυτήν. Είτε αντιληφθούμε την τύχη σαν τη Θεά της αρχαίας Ελλάδας, είτε σαν θόρυβο το οποίο επηρεάζει το τελικό σήμα/αποτέλεσμα ενός δυναμικού συστήματος, το συμπέρασμα είναι ίδιο : ανεξαρτήτως των δικών μας κινήσεων, υπάρχει περιθώριο για "ανεπιθύμητα" αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, χρησιμοποιούμε την εποτυχία για να κρίνουμε το άτομο και όχι το σύστημα.

Σε μια προσπάθεια διαχωρισμού των παραπάνω, πέρασα από τις εξης σκέψεις:

• Η εποτυχία είναι εντελώς υποκειμενική, και σχετίζεται γραμμικά με την σημασία που δίνει ο καθένας στον τελικό στόχο.
• Αν είσαι ικανοποιημένος με την προσπάθεια, το τελικό αποτέλεσμα σε επηρεάζει λιγότερο, γιατί αντιλαμβάνεσαι το ρόλο της τύχης.
• Ό,τι και να λέμε, η επιτυχία σ'αρέσει, και η αποτυχία είναι μαλακία.
• Τέλος, το πιο σημαντικό - δεδομένης και της όλης τυχαιότητας - είναι να επιλέξεις πού θα εποτύχεις. Εκεί είσαι μόνος σου, χωρίς τη συνωμοσία της αρχαίας Θεάς...

Γ.